خدا حفظ دین و قرآن خود را هم به‌وسیله شما که از علل و اسباب عادی هستید تحقق می‌بخشد! البته آن کس که خون‌خواه اصلی حسین(ع) است و خدا به‌وسیله او خون‌بهای حسین را (که دین و قرآن است) از دست قاتلان او (که در هر زمان هستند) خواهد گرفت؛ او نهمین فرزند حسین است، ولی ما هم که خود را حسینی می‌نامیم و ادعای محبت او را داریم؛ باید بدانیم: هر محبی به خون‌خواهی محبوب کشته‌شده‌اش برمی‌خیزد تا خون‌بهای او را از قاتلش بگیرد. این را هم می‌دانیم که قاتلان حسین تنها یزیدیان هزار و چهارصد سال قبل نیستند که مردند و پوسیدند و ارواح پلیدشان در قعر جهنم برزخی، معذب است. قاتلان حقیقی حسین دشمنان دین و قرآن خدا هستند که در هر زمانی فراوانند.

اینک بر ما مدعیان حب حسین است که به خون‌خواهی محبوب خود برخیزیم و خون‌بهای او را که دین و قرآن خداست از یزیدیان زمان بگیریم و چه خوب است که از خود شروع کنیم و در وضع و حال و کار خود بنگریم که مبادا با زیر پا نهادن احکام دین خدا در جرگه قاتلان حسین(ع) قرار گرفته باشیم و در لفافه اشک و آه بر حسین(ع) اقدام به قتل حسین کرده باشیم! زیرا او تمام درد جان‌فرسایش این بود که:

«أَلَا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لَایُعْمَلُ بِهِ، وَأَنَّ الْبَاطِلَ لَایُتَنَاهَی‌ عَنْهُ»؛ «آیا نمی‌بینید که به حق عمل نمی‌شود و از باطل خودداری نمی‌شود»؟!

تنها بر سر و سینه زدن و اشک ریختن که درد او را درمان نمی‌کند. در کتب اخلاقی ما فرموده‌اند:

«لیس الخائف من یبکی و یمسح عینیه بل الخائف من یترک ما یخاف آن یعاقب علیه»؛

آدم خداترس آن نیست که می‌گرید و اشک چشم خود را پاک می‌کند! خداترس کسی است که هر کاری را که از عقاب آن می‌ترسد ترک کند.

عزادار حسین(ع) نیز آن نیست که تنها آه و ناله و فغان سر بدهد و اشک بریزد، البته این ناله سر دادن‌ها و اشک ریختن‌ها بسیار خوب و لازم است و برای احیا و زنده نگه داشتن نام مقدس حسین عزیز(ع) و نهضت عاشورای حسینی از وظایف حتمی امت اسلامی است، ولی باید توجه داشت که تمام اینها مقدمه برای احیای دین و احکام آسمانی خداست که یزیدیان هر زمان می‌خواهند آن را از بین ببرند. حال اگر بنا باشد ما خودمان در تمام شئون زندگی خویش از خانواده و بازار و خیابان و ادارات و کارگاه‌ها و آموزشگاه‌ها احکام دین را زیر پا بگذاریم و در عین حال آه و ناله و افغان تحت عنوان عزاداران حسینی سر بدهیم، آیا با این روش به خونخواهی حسین از یزیدیان برخاسته‌ایم و خون‌بهای او را از آنان گرفته‌ایم؟! یا (العیاذبالله) در زمره «وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ»؛ قرار گرفته‌ایم؟!