عقیق:متن حدیث را از کتاب بحارالانوار منتشر می کند. قالَ الصّادِقُ عليه السلام: قالَ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى: اِنَّما اَقْبَلُ الصَّلاةَ لِمَنْ تَواضَعَ لِعَظَمَتى، وَيَكُفُّ نَفْسَهُ عَنِ الشَّهَواتِ مِنْ اَجْلى، وَيَقْطَعُ نَهارَهُ بِذِكْرى، وَلايَتَعاظَمُ عَلى خَلْقى، وَيُطْعِمُ الْجايِعَ وَيَكْسُو الْعارى، وَيَرْحَمُ الْمُصابَ، وَيُؤْوِى الْغَريبَ.امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند متعال فرمود: نماز كسى را مى پذيرم كه: 1ـ در مقـابل عظمت من فروتنى كند. 2 ـ از خواسته هاى نفسانى بخـاطر من خود را دور كند. 3 ـ روزش را با ياد من به پايان ببرد. 4 ـ بربندگانم بزرگى نفروشد. 5 ـ به گرسنه غذا دهد.6 - برهنه را بپوشاند. 7 ـ به مصيبت ديده مهربانى كند. 8 ـ غريب را پناه دهد.پی نوشت:بحارالانوار ج66ص391منبع:حوزه211008