پاهایم سست بود.توان راه رفتن نداشتم. انگار تمام غم های دنیا...تمام مصیبت های عالم ....و تمام دردهای زمین مال من شده بود!
داشتم خم می شدم زیر بار تمام بدبختی هایم...
داشتم می شکستم...
داشتم خُرد می شدم...
صدای اذان از مسجد می آمد.یک لحظه...فقط یک لحظه تصمیم گرفتم لبیک بگویم به ندای "تو" .
یک لحظه ....فقط یک لحظه تصمیم گرفتم مردانگی ام و شاید معرفتم را ثابت کنم به "تو" .
وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
و سست نشويد! و غمگين نگرديد! و شما برتريد اگر ايمان داشته باشيد!
1ـ سوره آل عمران آیه ۱۳۹