_شیعه در روایات اهل بیت(ع) دارای فضائل بسیار ویژه ای است. در روایات خیلی به محبین اهل بیت(ع) هم پرداخته شده است. بسیار سفارش شده است که تا زمانی که به جایگاه والای شیعه نرسیدیم ادعای شیعه بودن نکنیم.صرفاً باید محب و دوستدار اهل بیت باشیم.حد خود را باید رعایت کنیم.
_ خدا اهل بیت را فرستاده تا برای ما چهارچوبی مشخص کند. امام صادق(ع) فرمودند :شیعه کسی است که هوی و خواست خود را کنار بگذارد و هوی و خواست مولا را در نظر بگیرد. هر وقت به این مرحله رسید می تواند ادعا کند که شیعه است. در این مسیر هر کس خود را در نظر بگیرد به هیچ جا نمی رسد.
_ مرحوم کلینی در کتاب شریفش بابی دارد که درجات ایمان را بیان می کند. هر کس ظرفیتش یک چیزی است. هر کس در درجه ای از ایمان است و مورد احترام است. کسی که بیشتر خودش را در عرصه اهل بیت(ع) عرضه کرد و تواضع داشت بیشتر بهره مند می شود.باید ببنیم در کدام جایگاه هستیم و حرف بزنیم.
_
مطلبی که منصوب به اهل بیت باشد سخت است و باید کسی باشد که این مطلب را حمل کند.
این حمل کننده باید ملائکه و اهل بیت باشند. مؤمنی که قلبش را برای ایمان
آزموده باشد. قلب مؤمن عرش است. مؤمن کسی است که حرفی که از اهل بیت می شنود
قبول می کند و شکی در آن نمی کند.مؤمن شرح صدر دارد.مشکل عمده ما شک است.
_ همه چیز در عالم به نور پیامبر اکرم(ص) خلق شده است . ما باید در خط کشی اهل بیت(ع) قرار بگیریم در این صورت حد و جایگاه خود را می دانیم. وقتی این حد را دانستیم حرفی را که می زنیم حساب شده است. در مکتب اهل بیت(ع) جای اظهار نظر بنده نیست. مشکل ما این است که ما می خواهیم آن شویم که خودمان می خواهیم. ولی ما باید آنی شویم که اهل بیت(ع) می خواهند.
_ بعضی از ما فکر می کنیم که محبت اهل بیت تکلیف آور نیست. اما محبت تکالیف الزامی دارد. که اگر رعایت شود قطعاً پیشرفت می کنیم. اهل بیت(ع) ما را در این دنیا هدایت می کنند که به کمال برسیم و در این صورت می توانیم ادعا کنیم که شیعه هستیم.