این مرقد مقدس در فضایی تقریبا دایره‌ای شکل قرار گرفته است که در اصل فضایی باز و طبیعی بوده که در عمق کوهستانی صعب العبور و منحصر به فرد ایجاد شده است به گونه‌ای که سقف آن به شکل ناهمواری سنگ‌تراشی شده و دیواره‌های آن با سیمان زبره‌کاری شده است.
آرامگاه بی‌بی حکیمه (س) دقیقا در نقطه مرکزی و وسط دایره قرار نگرفته و بیشتر به سمت شمال رفته است که در کنار این آرامگاه، قبر دیگری وجود دارد که بر اساس روایات معتبر این محل به گل‌گل خاتون کنیز با نجابت و وفادار بی‌بی حکیمه (س) است.
طول ارتفاع آرامگاه بی‌بی حکیمه (س) از کف تا سقف بیش از 10 متر و مساحت فضای حرم افزون بر 420 متر مربع بوده و از کف حرم تا کف ساختمان اصلی که به در ورودی حرم منتهی می‌شود دارای 12 پله منتهی به ورودی راهرو و بین دو جایگاه مردانه و زنانه است.
در نزدیکی آرامگاه بی‌بی حکیمه (س) درب کوچکی به نام«باب‌المراد» وجود دارد که به روایات متعدد ورودی غاری بوده که بی‌بی حکیمه (س) به همراه کنیز خود در آن پناه گرفته و از دست دشمنان پنهان شده بودند.
مرقد مطهر بی‌بی حکیمه (س) دختر بلافصل امام موسی کاظم(ع) یکی از پرآوازه‌ترین و امامزاده‌های جنوب کشور بوده که همه ساله پذیرای زائران بسیار زیادی از جنوب کشور و کشورهای حوزه خلیج فارس و شیعه‌نشین از جمله کویت، بحرین، امارات، قطر و دیگر کشورهای عربی از جمله لبنان، عراق، عربستان و سوریه است.
در زمینه عزیمت این امامزاده به ایران روایاتی متعددی نقل شده است از جمله این‌که در حدود یک سال بعد از سفر حضرت معصومه (س) به ایران ، گروهی از خانواده ایشان به سرپرستی احمد بن موسی (ع) به قصد زیارت امام رضا (ع) (از راه ارجان به شیراز ) به سمت ایران حرکت می‌کنند از جمله افرادی که در این سفر حضور داشتند می‌توان به « حسین موسی » و « محمد بن موسی » و « حکیمه » که هر سه از فرزندان امام هفتم بودند اشاره کرد که با عبور از شهر باستین وارد شهر متروکه میشان که تنگه‌ای عظیم و امن داشته می‌شوند و سپس در مکان کنونی سکنی می‌گزینند.
منبع:598
211008