هم چنین وقتی که حضرت ابراهیم هاجر و اسماعیل را در سرزمین بی آب و علف مکه قرار داد با خداوند راز و نیاز کرد که ای پروردگار ما: برخی از فرزندانم را به وادی بی آب و علف نزدیک خانه گرامی تو جای دادم تا نماز بگذارند. پس ای خداوند متعال دلهای مردمان را چنان کن که بسوی آن‌ها میل کنند و از هر ثمره ای روزیشان ده. باشد که سپاس گزارند. (سوره ابراهیم، آیه ۳۷) در این آیه که ترجمه آن گذشت حضرت ابراهیم در دعای خویش بر شکر و سپاسگزاری بر نعمتهای الهی تأکید می‌ورزد.

شکر در قبال نعمات مادی و معنوی که خداوند به ما ارزانی داشته تنها به زبان خلاصه نمی گردد. امام سجاد (ع) که به عالی‌ترین مراتب شکر و سپاسگزاری نائل گشته در مناجات الشاکرین می‌فرماید: ای خدا نعمتهای پی درپی تو مرا از انجام وظیفه شکرگزاری غافل کرد و...عجز و ناتوانی مقام کسی است که به نعمت‌های فراوان تو اعتراف کرده و به تقصیر در ادای شکر آن‌ها روبروست.

شکرگزاری برای همه واجب و لازم است. هم کسی که عافیت و آسایش دارد براو شکر لازم است و هم کسی که دچار بلا شده است. که اگر اهل عافیت شکر گزاری کنند ثواب اهل مشقت را می‌برند و بالعکس آن به مراتب اولاتر. اهل مشقت اگر به بلای الهی شکر کنند خدا هم ثواب اهل عافیت را به آنها می‌دهد و هم برای آن‌ها جبران می‌کند.

خداوند متعال می‌فرماید : هُوَ کُرْهٌ لَّکُمْ وَعَسَی أَن تَکْرَهُواْ شَیْئًا وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ (بقره ۲۱۶).

در حالیکه برای شما خوشایند نیست، و بسا چیزی را خوش نمی‌دارید با اینکه آن برای شما خیر است.

در واقع بلا دو صورت دارد. یکی برای مومنی است که کوتاهی و گناهی مرتکب شده و خدا چون او را دوست دارد وی را در دنیا مشقت می‌دهد که حسابش پاک شود.

دیگری مرتبه جایگاه است؛ این برای علما و بزرگان است. خدا به آنان مشقت می‌دهد و آن‌ها را امتحان می‌کند و این امر به دلیل بالا رفتن مرتبه آنهاست. نمونهٔ آن حضرت نوح است که با فرزندش اینگونه امتحان می‌شود.

در حقیقت برای بلا باید بدون طلبکاری شکر گزار بود که اگر اینگونه باشد خداوند مرتبه و جایگاه به ما می‌دهد. نمونه زیبا و الگوی این امر، حضرت زینب کبری (ص) است که بعد آن همه رنج و درد که به فرزندانش و برادر زاده‌هایش را پیش چشمش شهید می‌کنند و آن همه بی حرمتی‌ها به ایشان می‌کنند ولی او در برابر آن همه درد می‌فرماید : «چیزی جز زیبایی ندیدم».

در برنامه سمت خدا حجت الاسلام فرحزاد ضمن یادآوری اهمیت صبر در زندگی، به زندگی آیت الله مجتهدی اشاره کرد و گفت: ایشان در طول زندگی خود صاحب فرزند نمی‌شدند ولی در برابر این امتحان بزرگ الهی صبر کردند خدا را شکر می‌کردند. همین شکر و صبر در برابر این مشقت سخت باعث شد که خدا همه خیرات فرزند را به او بدهد، او هزاران شاگرد تربیت کرد که هر کدام از آن‌ها مانند یک فرزند صالح و باقی الصالحات برای او باقی خواهند ماند.

منبع: فرهنگ نیوز

211001