۱- صاحب مال معلوم است، که خود دو صورت دارد یا مقدار مال معلوم است در نتیجه باید به او داده شود و او را راضی کند و یا مقدار مال معلوم نیست در این صورت باید یکدیگر را راضی کنند.

۲- صاحب مال مجهول است، این مورد هم به دو مساله تبدیل می شود که یا مقدار مال معلوم است که باید آن مقدار را به صاحبش صدقه بدهد و احتیاط واجب آن است که از حاکم شرع هم اذن بگیرد، و یا مقدار مال مجهول است در اینجا باید خمس مال را بدهد و بعد از دادن خمس، بقیه ی مال حلال می شود. بعضی از فقها فرموده اند: بنابر احتیاط واجب باید خمس تمام مال به قصد مافی الذمه بدهد، و بعضی فرموده اند: بنابر احتیاط واجب به سادات فقیر داده شود که هم جهت خمس در آن در نظر گرفته شود و هم جهت صدقه.