امیرالمومنین علیه‌السلام در اين خطبه از فرشته مرگ و كيفيّت گرفتن ارواح سخن ايراد كرده و عجز انسان از درك فرشته مرگ را بیان فرمودهاند.
عقیق:امام علی علیه‌السلام: آيا هنگامى كه فرشته مرگ به خانه‌اى در آمد، از آمدن او آگاه مى‌شوى؟ آيا هنگامى كه يكى را قبض روح مى‌كند او را مى‌بينى؟ بچّه را چگونه در شكم مادر مىميراند؟ آيا از راه اندام مادر وارد مى‌شود؟ يا روح به اجازه خداوند به سوى او مى‌آيد؟ يا همراه كودك در شكم مادر به سر مى‌برد؟ آن كس كه آفريده‌اى چون خود را نتواند وصف كند، چگونه مى‌تواند خداى خويش را وصف نمايد. متن حدیث: و من خطبة له (عليه السلام) ذكر فيها ملك الموت و توفية النفس و عجز الخلق عن وصف اللّه: هَلْ تُحِسُّ بِهِ إِذَا دَخَلَ مَنْزِلًا أَمْ هَلْ تَرَاهُ إِذَا تَوَفَّى أَحَداً بَلْ كَيْفَ يَتَوَفَّى الْجَنِينَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ أَ يَلِجُ عَلَيْهِ مِنْ بَعْضِ جَوَارِحِهَا أَمْ الرُّوحُ أَجَابَتْهُ بِإِذْنِ رَبِّهَا أَمْ هُوَ سَاكِنٌ مَعَهُ فِي أَحْشَائِهَا كَيْفَ يَصِفُ إِلَهَهُ مَنْ يَعْجَزُ عَنْ صِفَةِ مَخْلُوقٍ مِثْلِهِ. پی نوشت: «نهج البلاغه، خطبه112» منبع:مشرق 211008