امام رضا(عليه السلام) در بيان علت نماز مي فرمايد: "نماز اقرار به ربوبيّت خداوند عزوجل است... ايستادن در برابر خداوند با حالت خضوع و خشوع و اعتراف به عظمت او و طلب بخشش گناهان گذشته و نهادن پيشاني بر خاك روزي پنج بار، براي تعظيم خداوند مي باشد، نماز موجب مي شود كه بنده به ياد خدا باشد و او را فراموش نكند و به ناسپاسي و گردن كشي دچار نشود... ياد كردن بنده از خداوند او را از معاصي باز مي دارد و از هرگونه فساد جلوگيري مي كند.
۱. امام رضا(عليه السلام) در وصف قرآن مي فرمايد: "قرآن ريسمان محكم خدا و دستگيره استوارش و راه برتر است كه به بهشت مي كشاند و از آتش مي رهاند و بر اثر گذر زمان ها كهنه نمي شود و زبان هاي گوناگون، آن را به انحطاط و تباهي نمي كشاند، چرا كه قرآن براي زمان خاص قرار داده نشده، بلكه به عنوان راهنمايي به سوي برهان و حجت بر هر انساني در نظر گرفته شده است، نه از پيش رو و نه از پشت سرش باطل به آن راه نيابد، نازل شده و از سوي حكيمي ستوده است. "۱
۲. نيز آن حضرت مي فرمايد: "هر كه] آيات [متشابه قرآن را به] آيات [محكم آن ارجاع دهد، به راه راست هدايت شده است. "۲
۳. هم چنين امام رضا(عليه السلام) درباره آيه "عفا الله عنك لم اذنت لهم" مي فرمايد: "اين از جمله آياتي است كه براساس ضرب المثل "به در مي گويم كه ديوار بشنود" نازل شده است ... "۳
ب ـ چند حديث درباره نماز
۱. امام رضا(عليه السلام) در بيان علت نماز مي فرمايد: "نماز اقرار به ربوبيّت خداوند عزوجل است... ايستادن در برابر خداوند با حالت خضوع و خشوع و اعتراف به عظمت او و طلب بخشش گناهان گذشته و نهادن پيشاني بر خاك روزي پنج بار، براي تعظيم خداوند مي باشد، نماز موجب مي شود كه بنده به ياد خدا باشد و او را فراموش نكند و به ناسپاسي و گردن كشي دچار نشود... ياد كردن بنده از خداوند او را از معاصي باز مي دارد و از هرگونه فساد جلوگيري مي كند. "۴
۲. نيز آن حضرت مي فرمايد: "نماز جماعت از آن رو وضع شده است تا اخلاص و توحيد و اسلام و عبادت خداوند آشكار و هويدا باشند و شهرت يابند، زيرا اظهار اين امور، حجتي براي خداي يگانه است بر مردمان شرق و غرب عالم و نيز تا منافق و سبك شمارنده] نماز [آن چه را اقرار كرده و پذيرفته است به جاي آورد و اسلام خود را آشكار سازد و بر آن مراقبت نمايد... نماز جماعت موجب كمك كردن به يك ديگر در راه نيكي و تقوا و بازداشتن از بسياري از معاصي خداوند متعال است. "۵
رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) به من گفت: اى فاطمه! هر كه بر تو صلوات فرستد، خداوند او را بیامرزد و به من، در هر جاى بهشت باشم، ملحق گرداند.
منبع: "صحیفه الزهرا"
اللهُمَ صلِ علی فاطمةَ وَ أَبیِها وَ بَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما أحَاطَ بِهِ عِلمُک
بارپروردگارا؛ درود فرست بر فاطمه و پدر بزرگوارش و همسر گرامی‌اش و فرزندان عزیزش [و آن رازی که در وجود او به ودیعه نهادی]، به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد.
منبع: "صحیفه الزهرا"
اللهُمَ صلِ علی فاطمةَ وَ أَبیِها وَ بَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما أحَاطَ بِهِ عِلمُک
بارپروردگارا؛ درود فرست بر فاطمه و پدر بزرگوارش و همسر گرامی‌اش و فرزندان عزیزش [و آن رازی که در وجود او به ودیعه نهادی]، به تعداد آنچه دانش تو بر آن احاطه دارد.