حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند: خداوند عزّ و جلّ به یكى از پیامبران خود وحى فرمود كه: هرگاه اطاعت شوم، خشنود مى گردم و چون خشنود گردم، بركت مى دهم و بركت من پایانى ندارد.
عقیق:بخش وجود جسمانی آدم در
بدو تولد یک ساختمانی دارد و یک مقداری منظم و مرتب است؛ لذا به طور طبیعی
همین طور رشد می کنند. مثلا اگر یک مقداری غذا و آب به او بدهند، این به
طور طبیعی رشد و می کند و مثلا قدش صد و هشتاد می شود و جسمش چه می شود.
ساختمان جسمانی آدم، یک ساختمان خاصی دارد.
اما ساختمان روحانی آدم، گویی هیچ ساختمانی ندارد. همه اش را خودت باید
بسازی؛ این در حالی است که یک دانه گناه هم ساختمان انسان را تخریب می کند و
اگر یک قدم خوب هم برداشتی، در ساختمان تو، ساختمان درست ایجاد می کند.
«أوحَى اللّه ُ عزّ و جلّ إلى نبیٍّ مِن الأنبیاءِ: إذا اُطِعْتُ رَضِیتُ،
و إذا رَضِیتُ بارَكْتُ، و لیسَ لِبَرَكتی نِهایةٌ.» ( الكافی، 2 / 275 /
26)
حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند: خداوند عزّ و جلّ به یكى از پیامبران
خود وحى فرمود كه: هرگاه اطاعت شوم، خشنود مى گردم و چون خشنود گردم، بركت
مى دهم و بركت من پایانى ندارد.
طبق این روایت کسی که معصیت کرده است از رحمت خدا دور می شود. هر مقدار معصیت کند، بیشتر از رحمت دور می شود.
ریشه غضب الهی در درون خود ماست
ریشه غضب الهی و فعال شدن آن در درون ما انسان هاست. خدا سیستم ما را
جوری آفریده که یک سری باید ها و نباید هایی هست، اگر ما خلاف این عمل
کردیم یعنی فاصله گرفتیم. خدا هیچ گاه از دست ما عصبانی نمیشود بلکه ما
هستیم که از خداوند دور میشویم. این دوری از خداوند یعنی خدا غضب کرده
است. خداوند میفرماید: از پاکیها بخورید و بیاشامید (هر کاری که میکنید
پاکی و طهارت باشد) اگر علیه اینها طغیان کردید از رحمت خدا دور میشوید و
سقوط میکنید. خدا از سر رحمت میگوید که خودت را از رحمت من دور نکن.
این معنای غضب که ریشه ای در خود ما انسانها دارد. پس نگویید که خدا علیه
ما غضب کرده است، تو از خدا فاصله گرفته ای. این غضب به نفع خودت برمی
گردد. چرا خدا غضب میکند؟ خدا غضب نکرده است، تو داری از رحمت الهی دور
میشوی و در حقیقت خدا از تو طلبکار است نه اینکه تو از خدا طلبکار باشی.
خدا میفرماید که من این فضای قشنگ را برای تو فراهم کردهام، چرا از این
فضا دور میشوی؟
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله ) به معراج تشریف برده بودند و در معراج
در بهشت سرزمین های آماده کشت و ساخت دیده بودند و مشاهده کرده بودند که
فرشتگانی مشغول ساختمان اند. بخشی از مدت را به ساختن آن قصری و ساختمان
های دیگر قصرهای بهشتی می پردازند. بخشی را هم بیکار می نشینند. ایشان از
جبرائیل سوال کرد که چرا آنگونه است؟ او خدمت شان عرض کرد که آقا باید
وسایل ساختمان و تدارکات برایشان برسد. بدون تدارکات نمی شود ساختمان ساخت.
حالا تدارکاتش چیست؟ حالا ایشان مثال زده بود. ذکری است که صاحب این قصر
می گوید.
آدم با یک مقدمات آماده ای برای ساختن آمده است؛ اگر درست رفتار کند،
ساختمان درست ساخته می شود. شما با ساختمان درست از حادثه مرگ به سلامت می
گذرید؛ در واقع اگر انسان ساختمان درست و سالم و به اندازه کافی ساخته
باشد، به راحتی از حادثه بزرگ مرگ می گذرد. اگر ساختمان درستی ساخته باشد
که حالا آن خودش یک مرحله بالاتری از ساختمان لازم دارد، درست به قیامت می
آید.
ساختمان درست در نماز دیده می شود. اگر یک نماز درست خواندی، نشان می دهد
که ساختمان درست شده است. به حد کفایت ساختمان ساخته شده و هیچ کم نیست.
اگر یک ذره پنجره اش کم باشد، در نماز دیده می شود. یک دانه آجرش کم باشد
در نمازت دیده می شود. آدم کمبودش را در نماز احساس می کند. اگر یک دانه
نماز درست خوانده شد، آن زمان ساختمان کامل است.
نماز درست چیست؟
آن است که آدم یک نماز بخواند و هیچ چیز از دنیا به خاطر او نگذرد؛ یعنی
از حوادث و مسائل دنیایی چیزی از خاطر او عبور نکند.نماز درست خودش برکت
دارد ، مایه خیر و برکت هم می شود.
امام صادق علیه السلام فرمود: «خداوند به بركت وجود شیعیان نمازگزار ما،
عذاب را از شیعیانى كه نماز نمى خوانند دفع مى كند. اگر همه آنها نماز را
ترک مى كردند، قطعاً هلاک مى شدند، و خداوند به بركت وجود شیعیان زكات
پرداز ما [عذاب را] از شیعیانى كه زكات نمى دهند دور مى گرداند... و این
است معناى سخن خداوند عزّ و جلّ كه: "اگر خداوند برخى از مردم را به وسیله
برخى دیگر دفع نمى كرد، قطعاً زمین تباه مى گردید."(سوره بقره آیه 251)
.(الكافی : 2/451/1)
هرچه آدم جوان تر است و سن کمتری دارد، زودتر می تواند تصمیم بگیرد و از
چشم و زبان و گوش و دستش شروع کند و برای یک پاکی در چشم و گوش و زبان و
دست و .. تصمیم بگیرد.