حجت الاسلام دکتر جواد جعفری، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در این باره پاسخ می دهد:

 

 

ازجمله مواردی که باعث به تاخیر افتادن می شود، برخی را خود حضرت در نامه ای که به شیخ مفید نوشته اند و در احتجاج طبرسی آمده، اشاره می کند، امام در این نامه می فرمایند: اگر شیعیان که خدا همه آنها را به بندگی خود موفق بدارد، اجتماع قلبی داشتند در وفای به عهدی که بر گردن آنهاست، یعنی شیعه ها همدل می شدند. در اینکه نسبت به تعهدات و پیمان هایی که بستند با خدا، پیامبر(ص)، دین و اعقتاداتشان و در آنها وفادار بودند، دیدار ما به تاخیر نمی افتاد.

 

دلیل تاخیر در ظهور و قیام حضرت بنا بر فرمایش خودشان این است که شیعیان اجتماع قلبی ندارند. یعنی عزم اجتماعی ندارند که تعهداتشان را عمل کنند و حضرت در ادامه نامه می فرمایند: و چیزی مانع آمدن و پیوند ما با شیعیان نشده مگر آنچه که به ما می رسد از چیزهای که آنها را از شیعیان نمی پسندیم و زشت می پنداریم.

 

بنابراین نامه امام بیان می کند که مردم یک سری تعهداتی نسبت به خدا و پیامبر(ص) دارند. مثل کسب معرفت نسبت به ائمه، خدا و توان علمی و عملی آنها، اینکه چه قدرتی در عالم هستی دارند، شناخت آنها باعث می شود که زمینه های اطاعتمان از اهل بیت(ع) تقویت شود.

 

اینکه چقدر ظرفیت حق طلبی و عدالت خواهی داریم و چقدر ترک گناه می کنیم. همین که ما خود را محکی بزنیم که برای آمدن حضرت چقدر انگیزه ترک گناه داریم و ظرفیت عدالت را در خود ایجاد کردیم، خود نشان دهنده انتظار است، اینکه اگر چیزی عادلانه بود، به او گردن نهیم. چه فردی و اجتماعی که ما در اجتماع هم باید طالب عدالت خواهی و عدالت پذیری باشیم. زیرا کسی که منتظر امام است، یعنی منتظر حکومت جهانی با هدف دفاع از مظلوم است.

 

 

در رابطه با این مطلب باید بگویم یکی از کارهای شاخص امام نشان دادن مطالبی خارق العاده است. اگر کسی پی جوی این باشد که چرا به امام مهدی(ع)، لقب مهدی داده اند. همین پاسخ را دارد، شیخ صدوق در روایتی در علل الشرایع می گوید: کسی پیش امام باقر(ع) آمد. من هم بودم، امام در پاسخ به سوالات این فرد، گفتند: چرا به امام مهدی(ع)، مهدی گفته می شود به خاطر اینکه او هدایت می شود به امرها و اموراتی که این امرها مخفی است. کارهای خارق العاده طبق این روایت است که امام چیزهایی که تا به حال از مردم مخفی بوده، نشان می دهد مانند کتاب تورات اصلی و انجیل اصلی، زبور داوود و...

 

تمام معادن و گنج هایی که در زیر زمین و روی زمین همه برای حضرت جمع می شود، یکی از کارهای خارق العاده بعد از ظهور این است که معادن و ذخایر گرانقیمت بعد از ظهور خود به خود نمایان می شود و خود را به حضرت عرضه می کنند.

 

یا اینکه امام میراث و یادگاران پیامبران گذشته را می آورد، امام باقر(ع) می فرمایند: وقتی امام زمان(ع) ظهور می کنند، پرچم پیامبر(ص) با ایشان خواهد بود، انگشتر حضرت سلیمان با اوست، سنگی که حضرت موسی عصاشون را به آن زدند و 12 نهر آب از آن پدیدار شد، همراه حضرت است، عصای حضرت موسی نیز با ایشان است، فرشتگانی که به کمک حضرت می ایند، همچنین جبرئیل و میکائیل و جنیان در خدمت حضرت هستند.

 

 

همانطور که اشاره شد در دوران اهل بیت(ع) مبارزه با شمشیر بود و در روایات بر روی شمشیر تاکید شده. یعنی حضرت با عنوان کسی که با شمشیر قیام می کند، معرفی می شود. در روایات نیز سلاحی که بیان شده شمشیر است، هر چند خواستند بگویند که شمشیر نماد قیام نظامی و مسلحانه است و منظور خود شمشیر نیست اما برخی از روایات مانع چنین تاویلاتی است. مثل اینکه غلاف شمشیران یاران حضرت از لیف خرماست.

 

روایات بیان می کند که 313 نفر که هسته اصلی و پرچمداران حضرت هستند، شمشیرهایشان از آسمان نازل می شود و نام خود و پدرانشان بر اینها نوشته شده است. پس مشخصا به شمشیر اشاره می شود که از آسمان خواهد آمد و نام هر کس بر آن نوشته شده، چنین تعبیراتی ما را از اینکه شمشیر را به یک واژه کنایه ای تبدیل کنیم، باز می دارد. در رابطه با مرکب امام علاوه بر اینکه اسب آمده. به عنوان مرکب ما تعبیراتی در رابطه با اینکه امام یک مرکب آتشین دارند هم در روایات داریم.

 

نمی شود پذیرفت که امام با سلاح گرم امروزی قیام می کند اما اینکه چگونه با شمشیر در برابر سلاح های روز می ایستند، پاسخ های متعددی دارد. یکی اینکه این سلاح های روز قبل از ظهور به علت جنگ های زیاد از کار می افتند و از بین می روند و زمینه استفاده از آنها از بین می رود یا اینکه نه سلاح ها از بین نمی روند. بلکه با ظهور امام، عامه مردم به امام ایمان می آورند و ائمه کفر توان استفاده از سلاح های پیشرفته ندارند. چون این سلاح ها نیرو می خواهد و این سلاح ها بی استفاده می ماند.

 

یک نکته اینکه یکی از یاران امام ترس است، منصور بالرعب است، امام با ترس یاری می شود، دشمنان از حضرت می ترسند و یارای مقابله با ایشان را ندارند و دشمنان نیز به خاطر ترس جرات استفاده از سلاح را ندارند.

منبع:شبستان