يكي از مشهورترين آيات قرآن، «آية الكرسي» است كه از جنبههاي گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.
عقیق:رخي پاداشها براي خواندن اين فراز قرآني در موقعيتهاي مختلف در نظر گرفته شده است: خواندن آية الكرسي پس از نماز ۱. پيامبر اسلام فرمودند: كسى كه در پى نماز واجب، «آية الكرسى» مى خواند، تا نماز ديگر در پناه خداست.[۲] ۲. پيامبر خدا(ص): «هر شخصي كه پس از نماز واجب، آية الكرسي را بخواند، خود خداوند او را قبض روح ميكند و اين شخص مانند كسي است كه به همراه انبياء جهاد كرده و به شهادت رسيده باشد».[۳] ۳. امام علي(ع) از پيامبر(ص) نقل ميكند: «هركس پس از هر نماز واجب آية الكرسى بخواند، اين تنها مرگ است كه فاصله او و بهشت خواهد بود(به مجرد مردن، وارد بهشت خواهد شد)، و تنها مردم راستگو و عابد بر اين كار مواظبت خواهند كرد».[۴] خواندن آية الكرسي قبل از خواب ۱. امام صادق(ع): «هركس هنگام خوابيدنش سه بار آية الكرسى و آيهاى كه در سوره آل عمران است: "شَهِدَ الله أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ ..."[۵] و آيه سخره[۶] و آيه سجده را بخواند، دو شيطان بر او گمارده شود كه او را از تيررس شياطين ديگر حفظ كنند، چه بخواهند و چه نخواهند. به همراه آن دو، سى تن فرشته باشند كه خداوند را حمد كنند و او را تسبيح، تهليل و تكبير گويند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بيدار شود و همه ثوابش از آن او باشد».[۷] ۲. امام رضا(ع): «هركسي آية الكرسى را هنگام خواب تلاوت كند، إن شاء الله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت».[۸] خواندن آية الكرسي در هنگام وضو امام باقر(ع): «هر كسي كه بعد از وضو آية الكرسي را بخواند، خداوند ثواب چهل سال [عبادت] را به او ميدهد، چهل درجه او را بالا ميبرد و چهل حور العين به او داده ميشود».[۹] خواندن آية الكرسي براي مردگان امام علي(ع): «هرگاه مؤمن آية الكرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آية الكرسى فرشتهاى را قرار دهد كه براى او تا روز قيامت تسبيح خدا كنند».[۱۰] خواندن آية الكرسي در سجده امام باقر(ع): «كسي كه آية الكرسي را در حال سجده بخواند، هرگز داخل در آتش جهنم نخواهد شد».[۱۱] خواندن آية الكرسي براي رهايي از ترس امام صادق(ع): «وقتي در مكان ترسناكي قرار گرفتي؛ اين آيه را بخوان: "وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْني مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْني مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً"[۱۲] و زماني كه چيز ترسناكي به چشمت خورد آية الكرسى را بخوان».[۱۳] پی نوشت ها: [۱]. ر.ك: ۳۳۲۵؛ آية الكرسي [۲]. لخمي طبراني، سليمان بن أحمد، المعجم الكبير، تحقيق، حمدي عبد المجيد السلفي، ج ۳، ص ۸۴، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق. [۳]. طبرسي، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، مقدمه، بلاغي، محمد جواد، ج ۲، ص ۶۲۶، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. [۴]. طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، ص ۲۸۸، قم،شريف رضي، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق؛ أبوبكر بيهقي، أحمد بن حسين، شعب الإيمان، محقق، عبد العلي عبد الحميد حامد، اشراف، مختار أحمد الندوي، ج ۴، ص ۵۷، رياض، هند، مكتبة الرشد، الدار السلفية، چاپ اول، ۱۴۲۳ق. [۵]. آل عمران، ۱۸: «خداوند، [با ايجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستى،] گواهى ميدهد كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و صاحبان دانش، [هر كدام به گونهاى بر اين مطلب،] گواهى ميدهند در حالى كه [خداوند در تمام عالم] قيام به عدالت دارد معبودى جز او نيست، كه هم توانا و هم حكيم است». [۶]. به آيه ۵۴ سوره اعراف آيه سُخره گفته ميشود. طريحى، فخر الدين، مجمع البحرين، تحقيق، حسيني، سيد احمد، ج ۳، ص ۳۲۷، تهران، كتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، ۱۳۷۵ش. [۷]. كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، محقق، مصحح، غفاري، علي اكبر، آخوندي، محمد، ج ۲، ص ۵۳۹، تهران، دارالكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. [۸]. شيخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص ۱۰۵، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق. [۹]. شعيري، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص ۴۵، نجف، مطبعة حيدرية، چاپ اول، بيتا. [۱۰]. ديلمي، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلي الصواب، ج ۱، ص ۱۷۶، قم، الشريف الرضي، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. [۱۱]. جامع الأخبار، ص ۴۶. [۱۲]. اسراء، ۸۰: «و بگو: پروردگارا! مرا [در هر كار،] با صداقت وارد كن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى يارى كننده برايم قرار ده!». [۱۳]. برقي، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، محدّث، جلال الدين، ج ۲، ص ۳۶، قم، دارالكتب الإسلامية، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق. منبع:افکار 211008