حجت‌الاسلام خدامراد سلیمیان از اعضای پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی درباره جایگاه امامت و انتخاب آن به عنوان یکی از شرط‌های اختصاصی در قرآن کریم، گفت: بعد از آنکه حضرت ابراهیم از آزمایش سربلند بیرون آمد خداوند به طور مشخص و با صیغه متکلم وحده می‌‌فرماید: «إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَاماً» بنابراین از نگاه آموزه‌های وحیانی نصب امام منحصراً از شئونات اختصاصی خداوند تعالی است و گزارش آن توسط پیامبر اکرم(ص) صورت می‌گیرد.
چون خداوند همه را بهتر می‌شناسد پس تعیین امامت نیز به دست اوست
سلیمیان افزود: همه کلام ما در نگاه به امامت اهل بیت(ع) معطوف به شأن ویژه الهی است یعنی نصب امام و گزینش امام که منحصر در اراده الهی است. زیرا تنها خداوند است که از باطن انسانها آگاهی کامل دارد. بنابراین کسانی که در این شأن ویژه الهی دخالت می‌کنند نه تنها خود به بیراهه می‌روند بلکه دیگران را هم به بیراهه می‌کشند.
استاد مباحث مهدویت با اشاره به اینکه انسانها در جایگاه خودشان دارای کرامت هستند تاکید کرد: انسانها تا زمانی که در حوزه شئونات خودشان حرکت می‌کنند دارای کرامت هستند و هرگاه وارد شأن پروردگار شوند ورود به یک منطقه ممنوعه کردهاند که باری تعالی در برابر آن می‌ایستد.
وی توضیح داد: فرعون ادعا کرد که خدا و رب اعلی است، چون ربوبیت از شئون ویژه پروردگار است، فرعون کفر و استکبار ورزید و به عنوان بزرگترین دشمن خدا در آیات از آن یاد می‌شود.
نگاه ما به امامت، سامان‌بخشی به دین و دنیاست
سلیمیان افزود: تفاوت ما با دیگران این است که نگاه ما به منصب و جایگاه امامت، سامان بخشی به دین و دنیا و آخرت انسانهاست.
وی بیان داشت: جایگاه امامت یک نگاه فراگیر است که صرفاً به امور دنیایی و پیگیری نیازهای بشری نمی‌انجامد. ما معتقدیم که امام یک انسانی است ویژه با توانمندی‌های خاص که بخشی از آن را خود امام کسب می‌کند و به ساماندهی نظامات زندگی انسانها در حوزه فردی و اجتماعی کمک می‌کند.
سلیمیان افزود: به همین جهت است که امام زمان (عج) دنیا و بشریت را هم اصلاح خواهد کرد.
امام، امورات دنیا و آخرت را تنظیم می‌کند
عضو پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی اظهار داشت: امام هم امورات دنیایی ما را تنظیم می‌کند و هم ما را برای رسیدن به کمال مطلوب راهنمایی می‌کند. دیگران این جایگاه را برای امام قائل نیستند، و ایشان را در شأن و جایگاهی که از سمت خداوند انتخاب می‌شوند نگاه داشته و بر این اعتقاد خود اصرار هم می‌‌ورزند که امام و پیشوای جامعه یک منصب و جایگاه است و تنها برای سر و سامان دادن به زندگی دنیایی انسانهاست.
سلیمیان افزود: این نکته‌ایست که باعث ایجاد دو راهی در نگاه شیعه و اهل سنت به جایگاه امامت می‌شود. اعتقاد شیعه این است که امام، انسانی است برگزیده از سمت خداوند که در همه ابعاد زندگی انسان از جمله فردی، اجتماعی، دینی، دنیوی و اخروی ورود پیدا می‌کند و مؤثر است.
وی تاکید کرد: این اعتقاد ما به امامان باعث می‌شود که در رفتار و زندگی مربوط به خودمان و مربوط به خداوند سرو سامان ایجاد کنیم.
سلیمیان اضافه کرد: کسانی که انتخاب امام را به شورا و نظر مردم، وابسته دانسته‌اند در شأن امامت تصرف کردهاند. بنابراین این تصرف در شأن الهی باعث شد یک سنگی را برای یک بنای بزرگ بگذارند که ما امروزه آثارش را در زندگی مسلمانان می‌بینیم. بعضی خودشان را از پیشوای معصومان محروم کردهاند.
ویژگی‌های جالب عصر ظهور
عضو پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی درباره ویژگی عصر ظهور گفت: در حدیثى از امام صادق علیه‌السلام چنین مىخوانیم: «العلم سبعة و عشرون حرفاً فجمیع ما جائت به الرّسل حرفان، فلم یعرف النّاس حتّى الیوم غیر الحرفین، فاذا قام قائمنا اخرج الخمسة والعشرین حرفاً؛ فبثّها فى النّاس و ضمّ الیها الحرفین، حتّى یبثّها سبعة و عشرین حرفاً»
علم و دانش بیست و هفت حرف (بیست و هفت شعبه و شاخه) است؛ تمام آنچه پیامبران الهى براى مردم آوردند دو حرف بیش نبود، و مردم تا کنون جز آن دو حرف را نشناختهاند، امّا هنگامى که قائم ما قیام کند بیست و پنج حرف (بیست و پنج شاخه و شعبه) دیگر را آشکار مىسازد؛ و در میان مردم منتشر مىسازد؛ و دو حرف را به آن ضمیمه مىکند تا بیست و هفت حرف کامل و منتشر شود.
حجت‌الاسلام سلیمیان ابراز داشت: در حدیث جالب دیگرى از امام صادق علیه‌السلام مىخوانیم: «اذا قام القائم: حکم بالعدل وارتفع الجور فى ایّامه و امنت به السّبل و اخرجت الارض برکاتها و ردّ کلّ حقّ الى اهله ... و حکم بین النّاس بحکم داوود علیه السلام و حکم محمّد صلى الله علیه و آله و سلم فحینئذ تظهر الارض کنوزها و تبدى برکاتها ولا یجد الرّجل منکم یومئذ موضعا لصدقته و لا لبرّه لشمول الغنى جمیع المؤمنین ...»
هنگامى که قائم قیام کند: حکومت را بر اساس عدالت قرار مىدهد و ظلم و جور در دوران او برچیده مىشود و جادّهها در پرتو وجودش امن و امان مىشود و زمین برکاتش را خارج مىسازد و هر حقّى به صاحبش مىرسد.
در میان مردم همانند داوود علیه‌السلام و محمد صلى الله علیه و آله و سلم داورى مىکند.
در این هنگام زمین گنج‌هاى خود را آشکار مىسازد و برکات خود را ظاهر مىکند و کسى موردى را براى انفاق و صدقه و کمک مالى نمىیابد زیرا همه مؤمنان بى نیاز و غنى خواهند شد.
منبع:فارس
211001