عقیق:خداوند متعال در قرآن می فرماید: هل یستوی الذین یعلمون و الذین لا یعلمون زمر/9

آیا دانایان با نادانان مساویند؟

حکایت؛

مرحوم میرزا مهدی نراقی در ایام تحصیل در سختی و فقر بود ولی در کسب دانش بقدری جدی و کوشا بود که هر چه از وطنش به او نامه می رسید، آنها را باز نمی کرد و نمی خواند، از ترس اینکه مبادا حرفی و مطلبی نوشته باشند که باعث حواس پرتی و مانع از تحصیل باشد و همه نامه ها را دربسته در زیر فرش می گذاشت .
مدتی بعد پدر او را کشتند، خبر قتل پدرش را به او نوشتند اما آن مرحوم طبق معمول نامه را نخوانده به زیر فرش گذاشت، چون بستگان او از او ناامید شدند نامه ای به استادش نوشتند که واقعه را به او خبر بدهد و او را به نراق بفرستد .  نگامی که مرحوم نراقی به درس رفت، دید استاد ناراحت است، عرض کرد: چرا غصه دار هستید؟
 استاد جواب داد: شما باید به نراق بروید. 
عرض کرد: برای چه؟
گفت:  پدرت مریض است. 
مرحوم نراقی گفت:  خداوند او را حفظ فرماید شما درس را شروع کنید.
استاد به کشته شدن پدر او تصریح کرد و امر کرد که حتما باید به نراق برود ، ایشان به نراق رفت و فقط سه روز آنجا ماند و دوباره برگشت و به این ترتیب تحصیل کرد تا به آن پایه از علم و فضل خارج از وصف رسید. 1

ارزش انسان ز علم و معرفت پیدا شود                   بى هُنر گر دعوى بیجا كند رسوا شود

پی نوشت:

1:با اقتباس و ویراست از کتاب  مردان علم در میدان عمل

منبع:حوزه