امام سجاد(ع) در صحیفه سجادیه برای آمدن ماه رمضان خوشحال بود و هنگامه وداع نیز از دوری این ماه گله دارند و در طول ماه نیز به دعا، تسبیح و استغفارگویی مشغول‌اند.
عقیق:یکی از مهمترین اعمالی که ائمه (ع) در ماه مبارک رمضان انجام می‌دادند، قرائت قرآن، دعا و تسبیح و استغفارگویی بوده که در میان ائمه (ع)، امام سجاد (ع) در این ماه کاملاً غرق تسبیح، ذکر و تکبیر خداوند بودند. براساس دعای صحیفه سجادیه، امام (ع) در ابتدای این ماه دعا می‌کردند که سلام بر تو ای ماهی که نسبت به آمدنت حریص بودیم و در آینده مشتاق آمدن دوباره تو هستیم. ایشان در دعای وداع نیز از دوری این ماه گله می‌کنند و می‌فرمایند: این ماه پس از آن که تمام شد، از ما مفارقت کرد و ما را تنها گذاشت، ما آن را وداع می‌کنیم که فراقش برای ما گران و سخت است. ایشان در دعایشان می‌گویند که سودی که از این ماه بردند، برترین سودهای جهانیان است. ادعیه امام سجاد (ع) برای ماه مبارک رمضان در صحیفه سجادیه موجود است و همچنین دعای ایشان در شب های نوزدهم و بیست و یکم می‌تواند برای مردم راهگشا باشد. یکی از مهمترین اعمال امام سجاد (ع) در این ماه صدقه دادن بود، ایشان در این ماه هر روز صدقه می‌دادند و می‌فرمودند که امیدوارند شب قدر را دریابند و از آن بهره ببرند. یکی از کارهای دیگر امام سجاد (ع) نیز آزاد کردن بندگان در این ماه بود، سید بن طاووس در کتاب اقبال‌الاعمال می‌نویسد: علی بن حسین (ع) شب آخر ماه رمضان، بیست نفر برده را آزاد می‌کرد و می‌فرمود: «دوست دارم خداوند ببیند که من در دنیا بردگان خود را آزاد می‌کنم بلکه مرا در روز رستاخیز از آتش دوزخ آزاد سازد». امام هیچ گاه خدمتکاری را بیش از یک سال نگه نمی‌داشت و در نهایت آنها را شب عید فطر آزاد می‌کرد. پی نوشت ها: - صحیفه سجادیه، دعاى 45 - بحارالانوار، ج 95 -کتاب امام سجاد (ع)، جمال نیایشگران -کتاب اقبال‌الاعمال منبع:فارس 211008