امام صادق(ع) فرمودند: کار نیک در آن شب (شب قدر) از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است.
عقیق:14 روایت از امام صادق (ع) در مورد روزه و شب قدر، پیشکش روزه داران عزیز می شود. 1.انما فرض الله الصیام لیستوی به الغنی و الفقیر. خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنی و فقیر) مساوی گردند. (من لا یحضره الفقیه، ج 2 ص 43، ح 1) 2. اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدک. آنگاه که روزه می گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند.«یعنی از گناهان پرهیز کند.» (الکافی ج 4 ص 87، ح 1) 3. عن الصادق علیه السلام فی قول الله عزوجل «واستعینوا بالصبر و الصلوة »، قال: الصبر الصوم. خداوند عزو جل که فرموده است:از صبر و نماز کمک بگیرید، صبر، روزه است. (وسائل الشیعه، ج 7 ص 298، ح 3) 4. صدقه درهم افضل من صیام یوم. یک درهم صدقه دادن از یک روز روزه مستحبی برتر و والاتر است. (وسائل الشیعه، ج 7 ص 218، ح 6) 5. من صام لله عزوجل یوما فی شدة الحر فاصابه ظما و کل الله به الف ملک یمسحون وجهه و یبشرونه حتی اذا افطر. هر
کس که در روز بسیار گرم برای خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند هزار فرشته
را می گمارد تا دست به چهره او بکشند و او را بشارت دهند تا هنگامی که
افطار کند. (الکافی، ج 4 ص 64 ح 8; بحار الانوار ج 93 ص 247) 6. للصائم فرحتان فرحة عند افطاره و فرحة عند لقاء ربه برای روزه دار دو سرور و خوشحالی است: 1. هنگام افطار، 2.هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت) (وسائل الشیعه، ج 7 ص 290 و 294 ح 6 و 26) 7. من جاء بالحسنة فله عشر امثالها من ذلک صیام ثلاثة ایام من کل شهر. هر کس کار نیکی انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه است. (وسائل الشیعه، ج 7، ص 313، ح 33) 8. من صام ثلاثة ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان کتب الله له صوم شهرین متتابعین. هر
کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند
خداوند ثواب روزه دو ماه پی در پی را برایش محسوب می کند. (وسائل الشیعه ج
7 ص 375،ح 22) 9. من فطر صائما فله مثل اجره هر کس روزه داری را افطار دهد، برای او هم مثل اجر روزه دار است. (الکافی، ج 4 ص 68، ح 1) 10. من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد – روح ایمان از او جدا می شود. (وسائل الشیعه، ج 7 ص 181، ح 4 و 5) 11. راس السنة لیلة القدر یکتب فیها ما یکون من السنة الی السنة. آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود. (وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8) 12.
قیل لابی عبد الله (علیه السلام)، کیف تکون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟
قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فی الف شهر لیس فیها لیلة القدر. از امام صادق (ع) سوال شد: چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: کار نیک در آن شب از کار در هزار ماه که در آنها شب قدر نباشد بهتر است. (وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2) 13. التقدیر فی لیلة تسعة عشر و الابرام فی لیلة احدی و عشرین و الامضاء فی لیلة ثلاث و عشرین. برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام می گیرد و تصویب آن در شب بیست ویکم و تنفیذ آن در شب بیست سوم. (وسائل الشیعه، ج 7 ص 259) 14. ان من تمام الصوم اعطاء الزکاة یعنی الفطرة کما ان الصلوة علی النبی (صلی الله علیه و آله) من تمام الصلوة. تکمیل روزه به پرداخت زکاة یعنی فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (ص) کمال نماز است. (وسائل الشیعه، ج 6 ص 221، ح 5) منبع: باشگاه خبرنگاران 211008