23 مهر 1400 9 (ربیع الاول 1443 - 16 : 03
کد خبر : ۵۵۸۷۳
تاریخ انتشار : ۲۸ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۳:۲۰
چون شب اوّل ماه‏ رمضان‏ فرا رسد، بادى كه آن را مثيره گويند از زير عرش مى‏ وزد كه برگ درختان بهشت را به هم مى‏ زند و حلقه درهاى بهشت را مى ‏كوبد. پس‏ آوائى از آنها شنيده شود كه هرگز شنوندگان بهتر از آن نشنيده‏ اند...
عقیق:مرحوم علامه مجلسی در کتاب شریف بحار الانوار به نقل از کتاب امالی شیخ مفید روایت می کند که عبد اللَّه ابن عبّاس گويد كه از پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم شنيده است كه مى‏ فرمود: همانا بهشت سال به سال به جهت حلول ماه‏ رمضان‏ زينت و آرايش مى‏ شود.
چون شب اوّل ماه‏ رمضان‏ فرا رسد، بادى كه آن را مثيره گويند از زير عرش مى‏ وزد كه برگ درختان بهشت را به هم مى‏ زند و حلقه درهاى بهشت را مى‏ كوبد. پس‏ آوائى از آنها شنيده شود كه هرگز شنوندگان بهتر از آن نشنيده ‏اند. حوریان (زنان سياه چشم) بهشتى از جايگاه خود بيرون شوند تا بر مكان هاى بلند بهشت بايستند و صدا زنند: آيا خواستگارى به سوى خدا آمده تا خدا او را همسر كرامت كند؟ سپس گويند: اى رضوان (دربان بهشت) امشب چه شبى است؟ او لبّيك گويان به آنان پاسخ دهد و گويد: اى حوران نيك سيرت و نيكو صورت، امشب شب اوّل ماه رمضان است كه درهاى بهشت براى روزه‏ داران امّت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم گشوده شده است. خدا عزّ و جلّ به او فرمايد: اى رضوان، درهاى بهشت را بگشا، اى مالك (دربان دوزخ)، درهاى دوزخ را به روى روزه ‏داران امّت محمّد ببند، اى جبرئيل به زمين فرودآ، و شياطين را در بند و زنجير كن، سپس همگى را در امواج خروشان بيفكن تا روزه امّت حبيب مرا تباه نسازند.
فرمود: و خداوند تبارك و تعالى در هر شب از ماه رمضان سه بار مى‏ فرمايد: آيا درخواست‏ كننده ‏اى هست تا خواسته ‏اش را به او ببخشم؟ آيا توبه ‏كننده‏ اى هست تا توبه ‏اش را بپذيرم؟ آيا آمرزش‏ طلبى هست تا وى را بيامرزم؟ كيست به توانمندی كه تهيدست نيست و به وفاكننده‏ اى كه ظالم نيست قرض دهد؟ (منظور خود خداست).
فرمود: و خداوند در پايان هر روز از ماه رمضان به هنگام افطار هزار هزار بنده را از آتش آزاد كند، و چون شب جمعه و روز جمعه شود، در هر ساعتى از آن، هزار هزار نفر را از آتش آزاد سازد كه همگى مستحقّ عذاب مى‏ باشند، و چون روز آخر ماه رمضان فرا رسد، خداوند در آن روز به تعداد افرادى كه از اوّل تا آخر آن ماه آزاد ساخته آزاد مى‏ کند.
و چون شب قدر شود، خداوند عزّ و جلّ جبرئيل را فرمان دهد تا در ميان جمعى از فرشتگان به زمين فرود آيد، و با او پرچمى سبز رنگ است، پس آن پرچم را بر پشت كعبه بكوبد. جبرئيل شش صد بال دارد كه دو بال آن را جز در شب قدر باز نكند، و در آن شب آن دو بال را بگشايد، و آن دو بال از مشرق و مغرب فراتر برود، و جبرئيل در چنين شبى فرشتگان را به اطراف عالم گسيل دارد و آنان به هر ايستاده و نشسته، و هر نمازگزار و ذكر گویى سلام كنند و با آنان دست دهند و دعاى ايشان را آمين گويند تا سپيده صبح سر زند.
پس چون صبح بدمد جبرئيل علیه السلام صدا زند: اى گروه ملائكه كوچ کنید كوچ کنید. گويند: اى جبرئيل، خداوند نسبت به درخواست هاى مؤمنان از امّت محمّد چه كرده است؟ گويد: خداى متعال امشب به آنان نظر رحمت كرده و از آنان گذشت نموده و گناهانشان را آمرزيده است مگر چهار كس را. رسول خدا (ص) فرمود: و اين چهار كس: شرابخوار، عاقّ والدين، كسى كه قطع رحم كرده، و كينه ‏توز مي باشند.
و چون شب عيد فطر كه شب جوائز نام دارد فرا رسد، خداوند پاداش عمل‏ كنندگان را بدون حساب و شمارش ببخشد. و چون صبح روز عيد فرا رسد، خداوند فرشتگان را در تمام شهرها برانگيزد، پس در زمين فرود آيند و سر كوچه و گذرها بايستند و گويند: اى امّت محمّد، به سوى پروردگار كريم براى نماز عيد بيرون شويد كه او پاداش فراوان دهد، و گناهان بزرگ را بيامرزد. و چون به سوى محلّ برگزارى نماز عيد روند، خداوند عزّ و جلّ به ملائكه فرمايد: اى ملائكه من، پاداش يك اجير وقتى به وظيفه ‏اش عمل كند چيست؟ گويند: معبودا و سيّدا، پاداش او آن است كه اجر او را به طور كامل عطا كنى. خدای عزّ و جلّ فرمايد: اى ملائكه! من شما را گواه مى‏گيرم كه من پاداش کسانی را كه در ماه رمضان روزه گرفتند و به نماز ايستادند، خرسندى و آمرزش خودم قرار دادم.
و مى‏ فرمايد: اى بندگانم از من درخواست كنيد، به عزّت و جلالم خودم سوگند، شما امروز در اين گردهمایی خود براى آخرت و دنيايتان هر چه از من بخواهيد به شما ببخشم، و به عزّتم سوگند، تا آن زمان كه مرا مراقب خود بدانيد و از من بترسيد، گناهان و عيوب شما را بپوشانم. به عزّتم سوگند كه شما را از عذاب پناه دهم و در نزد كسانى كه در دوزخ جاودانند رسوا نسازم، بازگرديد كه همگى بخشيده شده ‏ايد، شما مرا خشنود ساختيد و من از شما خشنود گشته ‏ام. پس ملائكه بدين بخششى كه خداوند به اين امّت به هنگام افطار ماه رمضان عنايت فرموده خوشحال شده و يكديگر را بشارت داده و تبريك گويند.


پی نوشت:
بحارالانوار، ج 93 ص 338 به نقل از امالی مفید ص144

منبع:مشرق
گزارش خطا

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
نظر: