عقیق:با توجه به فرارسیدن ماه مبارک رمضان چکیده ای از مباحث این استاد فرزانه در خصوص عظمت ماه مبارک رمضان و حکمت روزه را از نظر می گذرانیم:رمضان، نام خداعلی بن موسی (سلاماللهعلیه) از پدران گرامشان از علی (علیهالسلام) نقل فرموده که روزی رسول خدا خطبهای ایراد کرده فرمودند: «أیّها الناس قد أقبل إلیکم شهر الله»[۱] ماه خدا به شما روی کرد. چون در این ماه «صوم الله» مطرح است، و روزه مال خداست و این ماه، ماه روزه است، ماه مبارک رمضان را «شهرالله» مینامند. چنان که ماه رجب «شهر ولایت» و ماه شعبان «شهر نبوّت و رسالت» است. از این رو در دعاهای ماه رجب از خداوند متعال توفیق عبادت در ماه مبارک رمضان را مسئلت میشود تا زمینهٴ آن از ماه رجب مهیّا و فراهم شود و تا انسان مقدماتی را طی نکند، نمیتواند به عظمت ماه مبارک رمضان راه یابد.در روایتی فرمودهاند: نگویید رمضان آمد، رمضان رفت، بگویید: ماه رمضان آمد و ماه رمضان رفت؛ زیرا رمضان اسمی از اسمای مبارک خدای سبحان است .[۲] شهر رمضان در حقیقت «شهرالله» است. اگر انسان در شهرالله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسیده، بلکه روزهای در سطح طبیعت گرفته است، پاداشی هم که به او میرسد جر همان سطح خواهد بود.فرمود: ماه خدا همراه با برکت، رحمت و مغفرت به شما روی کرده است: «بالبرَکَة والرّحمة والمغفرة» مواظب باشید به استقبالش بروید و آماده باشید تا آن را درست درک کنید.«برکت» خیر مستدام و ماندنی است. گودالهایی که در بیابان آب در آن جمع میشود و میماند، «برکه» میگویند. این ماه همراه با برکت و رحمت و مغفرت است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نیست؛ آن درجات عالیه را هم خدای سبحان رحمت مینامد. البته رحمت خاصه مخصوص مؤمنان است: ﴿إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِنَ المُحْسِنِینَ﴾[۳] . تحصیل این نوع رحمت، در ماه مبارک رمضان آسان است.در ادامه فرمود: «شهرٌ هو عند الله أفضل الشهور» این ماه از دیگر ماهها افضل و برتر است. وخدا فضیلت آن را تعیین فرموده است. همانطور که انسان با تقوا و پرهیزکار پیش خدا گرامیتر است، ماهی که برکت و رحمت و مغفرت آن بیشتر باشد برتر است.ماه مبارک رمضان دو دستور دارد:۱ـ عمومی: که انسان تمام ماه مبارک رمضان را به عنوان یک واحد بداند و برای آن نیّت کند؛ یعنی در شب اول ماه مبارک رمضان میتوان قصد کند که تا آخر ماه روزه بگیرد.۲ـ خصوصی که هر روز هم دارای تکلیف مستقل و جدایی است. «وأیّامه أفضل الأیام ولیالیه أفضل اللّیالی» تمام روزهای ماه مبارک رمضان از تمام ایّام سال افضل است و تمام شبهای ماه مبارک رمضان، از تمام شبها و لیالی سال برتر است. «وساعاته أفضل الساعات» ساعات یعنی چند لحظه؛ لحظات آن بهترین لحظههاست.این جمله که فرمود: شهرالله به شما رو کرده، مناسب با حدیث شریف «الصّوم لی» است. اگر روزه مال خداست پس این ماه هم ماه خدا و «شهرالله» است. و به همان نسبت تنها «الصّوم لی» نخواهد بود؛ دعاهای سحر هم «لله» است؛ آن عبادتهای دیگر هم «لله» است؛ چون این شهر «شهرالله» است. اگر این ماه، ماه خداست، تمام آنچه که در این ماه انام میگیرد، خواه دعاهای شب و سحر، و خواه عبادات روز و روزه همه «لله» است.ماه رمضان و تخلّق به اخلاق الهیفرمود: «هو شهرٌ دُعیتم فیه إلی ضیافة الله» در این ماه شما مهمان خدا هستید. میهمان باید کاری کند که صاحب خانه میکند. روزهدار، میهمان خدایی است که «یُطعِمُ ولایُطَعم»[۴] اطعام می کند ولی خود اطعام نمیشود؛ پس او هم میتواند «یُطعِمُ ولایُطَعم» باشد. اگر خدای سبحان میبخشد و نمیگیرد، انسان هم بایستی در این ماه خویی پیدا کند که بخشد و نگیرد؛ چون هیچ دستی بهتر از دست بخشنده و هیچ دستی هم بدتر از دست بگیر نیست. خوی گدامنشی را خداوند نا پسند دارد و خوی بخشش را میپذیرد. اگر کسی تلاش و کوشش کرد که دیگران در کنار سفرهٴ او به بهشت بروند، دست او دست بخشنده است و اگر کسی تلاش کرد که به برکت دیگران به بهشت برود، او دست گیرنده دارد.یکی از کلمات بلندی که قبل از رسول خدا (صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم) کسی نگفته است این است که : «الید العُلیا خیرٌ من الید السُفلی» .[۵] دست بالایی بهتر از دست زیرین است؛ زیرا انسانی که میبخشد دستش بالاست، وقتی میگیرد دستش پایین است.در ضمن دعاهای شبهای ماه مبارک رمضان، داشتن چنین روحی بلند را به انسان توصیه میکنند که به خدا عرض کنید: «خدایا تو که دینت را حفظ میکنی و ممکن نیست دست از آن برداری، توفیق بده تا دین تو به دست من زنده شود» نه اینکه دیگران دین تو را زنده کنند و من کنار سفرهٴ دین بنشینم. بگذار، نماز و روزه به دست من و با خون من زنده شود که دیگران میهمان من باشند؛ نه اینکه دیگران بجنگند و خون بدهند و دین را احیا کنند و من نماز بخوانم و روزه بگیرم. «واجعلنی ممّن تنتصر به لدینک ولا تستبدل بی غیری» .[۶]خدای سبحان عدهای را تهدید کرده میفرماید: من از دینم حمایت میکنم و دست از آن بر نمیدارم، شما توفیق اجرای این فیض را نیافتی به دست دیگری انجام خواهم داد: ﴿إِن تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ ثُمَّ لاَ یَکُونُوا أَمْثَالَکُم﴾ .[۷] چنین نیست که اگر دیگران در برابر اسرام صف بستند خداوند دست از اسلام بکشد به طور یقین خدا دینش را حفظ میکند. حال اگر حفظ دین با شما ممکن نشد، و خلوص را از دست دادید، شما را میبرد و دیگران را جای شما میآورد.براساس این تهدید و تعلیم قرآن کریم است که فرمودهاند: در شبهای ماه مبارک رمضان بگویید: خدایا تو که دینت را حفظ میکنی، این توفیق را بده که دین تو به دست من حفظ و زنده شود. این را دست بخشنده و همّت بلند میگویند.در دعاهای این ماه صاحبخانه را به ما معرفی کردهاند که: «وهو یُطعِم ولا یُطعَم ویُجیر ولا یُجار علیه»[۸] یا: «یُهلک ملوکاً ویَستخلف آخرین»[۹] . سپس به ما گفتهاند که شما میهمان چنین خدایی هستید.پی نوشت:ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*- حکمت عبادات، حضرت آیت الله جوادی آملی، خلاصه ص ۱۴۳ به بعد۱ ـ اربعین شیخ بهایی، ص۱۷۹، ح۹.۲ ـ تفسیر نورالثقلین، ج۱، ص۱۶۶. در وجه تسمیه رمضان ر.ک: مجمع البحرین، ج۲، ص۲۲۳، (رمض».۳ ـ سورة اعراف، آیة ۵۶.۴ ـ امام صادق (علیهالسلام) فرمود: هنگام غذا خوردن نام خدا را ببر، آنگاه که دست کشیدی بگو: «الحمد لله الذی یُطعِم ولا یُطعَم» (کافی، ج۶، ص۲۹۴)..۵ ـ الکافی، ج۴، ص۱۱.۶ ـ مفاتیح الجنان، اعمال شبهای ماه رمضان، دعای سیزدهم.۷ ـ سورة محمد، آیة ۳۸.۸ ـ بحارالانوار، ج۶۳، ص۳۸۱.۹ ـ از فقرات دعای افتتاح.منبع:رسا