عقیق:آیتالله محمدرضا رمضانی امام و مدیر مرکز اسلامی هامبورگ با اشاره به اینکه موضوع زن و خانواده در میان همه فرهنگها، ادیان و مذاهب مورد بحث است، بیان داشت: در ماده 16 اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده «هر زن و مرد بالغی حق دارند بدون هیچ گونه محدودیت از نظر نژاد، ملیت، تابعیت یا مذهب با همدیگر زناشویی کنند و تشکیل خانواده دهند. در تمام مدت زناشویی و هنگام انحلال آن، زن و شوهر در کلیه امور مربوط به ازدواج دارای حقوق مساوی هستند».
وی افزود: در ادامه این ماده آمده است «ازدواج باید با رضایت کامل و آزادانه زن و مرد واقع شود، همچنین در بخش پایانی آمده است «خانواده رکن طبیعی و اساسی اجتماع است و حق دارد از حمایت جامعه و دولت بهرهمند شود»، با این وجود در ماده 7 و 10 حقوق بشر از دیدگاه اسلام به این موضوعات به لحاظ حقوقی پرداخته و تصریح شده است. در بند الف ماده 7 آمده است که زن در کرامت انسانی با مرد مساوی است و در برابر حقوقی که دارد تکالیفی بر عهده اوست. زن دارای شخصیت اجتماعی است. او در تعهدات و جریانات مالی خود استقلال دارد و نیز حق نام و نسب خویشتن را دارا است.
آیتالله رمضانی تصریح کرد: در بند دوم به وظیفه مرد اشاره شده که «مرد مکلف است به اداره معاش خانواده و نیز مسئولیت نظام خانوادگی به صلاح خانواده، به عهده اوست»، چه اینکه در بند الف ماده 10 آمده است؛ «خانواده در ساختار جامعه یک تشکل بنیادی است و ازدواج اساس تکوین است و همه مردان و زنان حق ازدواج دارند و هیچ قیدی که منشأ آن نژاد، رنگ و تابعیت باشد نمیتواند از برخورداری از این حق جلوگیری کند».
وی ادامه داد: در بند ب همین ماده آمده است: «بر جامعه و دولت تکلیف است که هر گونه مانع را از جلوی ازدواج بردارند و طرق و وسایل آن را آسان سازند و از خانواده و رعایت آن حمایت نمایند»، در خصوص این چند مادهای که ذکر شد مباحث فراوانی قابل طرح است، نخست اینکه از نظر اسلام، زنان در خلق و خوی و طبیعت همتای مردان هستند؛ چه اینکه رسول اکرم(ص) فرمودند: «انما النساء شقائق الرجال».
مدیر مرکز اسلامی هامبورگ ابراز داشت: در داستان آفرینش انسان آنچه که در قرآن کریم مطرح شده مربوط به انسان و بشر است و شامل زنان و مردان میشود، مباحثی چون خلافت و جانشینی خدا در زمین، سجده فرشتگان، دمیدن روح، تعلیم اسماء، وسوسه شیطان و بسیاری از مباحث دیگر که در قرآن آمده به صورت یکسان درباره زنان و مردان است.
وی افزود: قرآن وقتی درباره استعدادها و امکانات مربوط به زن و مرد صحبت میکند نگاهی واحد دارد، استعدادهای درونی چون برخورداری از روح الهی «فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی فَقَعُوا لَهُ ساجِدین»، داشتن فطرت الهی «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها»، وجدان اخلاقی «وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّئهَا فَأَلهْمَهَا فجُورَهَا وَ تَقْوَئهَا قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّئهَا وَ قَدْ خَابَ مَن دَسَّئهَا» و حمل امانت به صورت یکسان درباره زنان و مردان مطرح شده است.
آیتالله رمضانی اظهار داشت: همچنین امکانات بیرونی مانند خلقت طبیعت، دانش، تنزیل کتاب نیز به صورت مساوی درباره آنها مطرح شده است. این نگاه مساوی درباره هدف آفرینش مانند عبودیت، امتحان، حیات طیّبه و شناخت قدرت الهی همه به صورت عام نیز وجود دارد و این امور مربوط به همه انسانها است.
منبع:فارس