گزارش تصویری

_ انتظار از کلمه نظر می آید. نظر به معنای نگاه کردن است. انتظار کمال دقت در نظر است به نحوی که تمامی قلب متوجه آن می شود که شی مورد نظر را بشناسید. یعنی معرفت به آن پیدا کنید.

_ شخص منتظر باید معرفت به امام زمان پیدا کند. انتظار حقیقی معرفتی است. اساس انتظار معرفت است. وقتی معرفت می آید ذوق را به همراه دارد. شناختی در ابتدا داریم که پدر و مادر و تاریخ تولد را می دانیم. یک شناخت شخصیتی داریم که او کیست. او همه خدایی خدا می باشد. که بحث حقیقت شخصیت است.

_ کسی تصور کند که در نظام خلقت چیزی به جز خدا قابل پرستش است اشتباه است. شست و شو هم به معنای پاک شدن است. چه کار کنیم که حالت انتظار داشته باشیم. کسی که یقین دارد به وقوع ظهور، منتظر است. ابتدا باید انسان یقین داشته باشد. هر چه یقین بیشتر باشد انتظار هم بیشتر است. امر ظهور را نزدیک بداند. البته امر ظهور زمان ندارد.

_ کسی که به امام زمان معرفت پیدا کرد زمان برای ظهور قائل نیست. رؤیت باید با معرفت باشد. بهترین رویت باید باطنی باشد. امام زمان غائب نیست بلکه ما هستیم که غائب هستیم. همه این ها به خاطر این است که منتظر را دوست دارد که پایه همه این ها معرفت است.

_ همه موجودات مخلوق مولا هستند و کسی بالاتر از مولی نیست. منتظر کسی است که به حقیقت مولا دقت کرده و می شناسد. منتظر کلمه عربی است. آرزوی این افراد این است که با این معرفتی که دارد معیت ظاهری و قلبی را هر دو را می خواهد که این معیت عشق است.

_ در حدیثی می فرماید امامت را بشناس و اگر شناختی دیگر فرقی نمی کند و همیشه با او هستی. در حدیث دیگری می فرماید کسی که با معرفت بود و امام زمان را ندید انگار در زمان امام زمان زیسته است.