جان عالم به فدای تو و زهرات، بقیع!
عطر جنّت وزد از تربت گلهات، بقیع!
دل هر شیعه بسوزد ز غم ویرانیتْ
هم به مظلومی و هم غربت زهرات، بقیع!
گر که گلدسته ندارد حرم محترمت
اشک ما دسته گل مرقد زیبات، بقیع!
عقده ی دل نشود باز، اگر خون بارد
دیده ها درغم مظلومی مولات، بقیع !
هر محبّی شنودنام امامان تو را
پرکشد مرغ دلت بهر تماشات، بقیع !
کربلا کعبه ی دل، کوی تو هم قبله ی جان
دل و جان، شیفته و واله و شیدات، بقیع!
با دل سوخته «فلاح» بگو بار دگر:
جان عالم به فدای تو و زهرات، بقیع!