بنا به روایات رسیده از ائمه اطهار (ع) گناه یکی از عوامل مؤثر در رابطه با نزول بلا و گرفتاری های گوناگون می باشد.
عقیق:در این باره از امام موسی بن جعفر (ع) نقل شده است که ایشان فرموده اند: همانا خداوند تبارک و تعالی فرشته ای را مأمور نموده است که هر روز و هر شب ندا می دهد: ای بندگان خدا؛ در معصیت خدا و گناه تندروی نکنید، به راستی که اگر نبود به خاطر حیوانات که در بیابان ها چرا می کنند و کودکان شیرخوار و سالخوردگانی که خالصانه در برابر خدا خضوع می کنند، عذاب و بلا بر شما نازل می گردید و همه ی شما را نابود می ساخت، و نیز امام صادق (ع) بیان می دارند: رگی زده نمی شود، پایی به سنگ برخورد نمی کند، مگر بر اثر گناه و این همان کلام خداوند است که فرموده است: هر مصیبتی که به شما برسد، به خاطر اعمالی است که انجام داده اید. علاوه بر این امیرالمؤمنین علی (ع) در کلامی گرانسنگ می فرمایند: از گناه پرهیز نمایید؛ زیرا هیچ بلایی و کمبود رزقی نیست، مگر به خاطر گناه؛ حتی خراشی که بر بدن وارد می شود و پایی که به مانعی برخورد می کند و مصیبتی که پیش می آید به خاطر گناهان است. پی نوشت ها: 1-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 73: 315. 2-کلینی، اصول کافی، ج 2: 276. 3-شیخ صدوق، خصال، ج 2: 158. *صمدی، آثار گناه در زندگی و راه جبران: 82- 83. منبع:قدس 211008