عقیق:جبهه جهانی مستضعفین نوشت: خبرگزاری «رویترز» تصاویری را از درد و رنج مسلمانان روهینگیایی آواره در کشور اندونزی منتشر کرد. برخی از مسلمانان ضمن بیان درد و رنجهای خود در طول مسیر فرار از نسلکشی روهینگیاییها، از مرگ بسیاری از آوارگان مسلمان در قایقهای قاچاق انسان گفتند. آنان تصریح کردند: مردان آواره روهینگیایی به دلیل کمبود غذا و آب، سهمیه غذایی اندک خود را بین زنان و کودکان تقسیم میکنند. گفتنی است کشورهای همسایه میانمار از پذیرش مسلمانان روهینگیایی خودداری میکنند که موجب شده است بسیاری از آنان مدتهای طولانی و در شرایطی بسیار سخت بر روی دریا سرگردان بمانند و جان دهند. بسیاری از مسلمانان برای نجات از نسلکشی در میانمار مجبور به فرار به کشورهای همسایه شدهاند که به دلیل عدم پذیرش آنان در این کشورها بسیاری از روهینگیاییها مدتهای طولانی و در شرایطی بسیار سخت بر روی دریا سرگردان مانده و جان میدهند. آوارگان نجات یافته از دریا و دست قاچاقچیان انسان در کشورهای مقصد نیز با مشکلات بسیار زیادی برای ادامه زندگی مواجه هستند. قاچاقچیان انسان بعد از ربودن مسلمانان روهینگیایی از خانوادههای آنان مبالغ هنگفتی را باجخواهی میکنند؛ اما از آنجا که این خانوادهها در فقر شدید به سر میبرند، قادر به پرداخت این مبالغ نبوده که نهایتا به شکنجه و مرگ عزیزانشان میانجامد. این قاچاقچیان زندانهای مخفی بسیاری دارند که صدها مسلمان آواره میانماری از جمله زنان و کودکان در آنها به سر میبرند. مسلمانان اسیرشده در بدترین اماکن زندانی و از سادهترین امکانات زندگی محروم هستند؛ کمبود شدید غذا و آب آشامیدنی و شرایط بهداشتی وخیم باعث بیماری یا مرگ این مسلمانان میشود. گفتنی است قاچاق اعضای بدن مسلمانان میانماری آواره نیز به تجارتی پرسود برای قاچاقچیان انسان تبدیل شده است. دولت میانمار، مسلمانان روهینگیایی را که جزء ساکنان قدیمی و اصلی این کشور هستند، مجبور میکند بین اعتراف به بنگالی بودن و بازداشت و زندانی شدن و زندگی در اردوگاههایی با شرایط وخیم در مکانهایی نامعلوم، یکی را برگزینند. مسلمانانی که بازداشت میشوند در معرض شکنجههای وحشیانه قرار گرفته و برخی جان خود را زیر این شکنجهها از دست میدهند. با گذشت 3 سال از شروع دور جدید پاکسازی نژادی-مذهبی در میانمار، بوداییها در سایه حمایت دولت همچنان به قتل، غارت و تجاوز جنسی به مسلمانان روهینگیا ادامه میدهند؛ اما سازمانهای بینالمللی و خصوصا کشورهای اسلامی هنوز در سکوت به سر میبرند.