عقیق: آقامیلاد یکی از رزمندگان تیپ فاطمیون(مدافعان حرم افغانستانی) در گفتوگو با دفاع پرس با اهدای سلام خدمت امام زمان(عج) و تمامی رزمندگانی که در حال خدمت به مسلمین هستند، در رابطه با حضور خود در راه دفاع از عتبات عالیات اظهار داشت: نیت ما این است که از حریم اهل بیت(ع) و مسلمانان دفاع کنیم و میخواهیم اثبات کنیم که شیعه زنده است و نمیگذارد به حریم اهل بیت(ع) و مسلمانان آسیبی وارد شود. وی در ادامه با بیان اینکه با یاری خدا و امام زمان(عج) ما این راه را ادامه خواهیم داد، خاطرنشان کرد: ما همواره گوش به فرمان رهبرمان سیدعلی هستیم. رزمنده تیپ فاطمیون افزود: تصورش را نمیکردیم که روزی برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) به سوریه برویم. میگفتیم ما کجا و حرم بانوی کربلا کجا. اما آقا امام زمان(عج) به ما نظری کرد و توانستیم در این راه گام بگذاریم و از مادرمان حضرت زهرا(س) میخواهیم که شفیع پدر و مادر ما در آن دنیا باشد. وی بیان کرد: اولین گروه از نیروهای افغانستانی مدافع حرم که به سوریه اعزام شدند، ۱۰ نفر بودند. در مرحلهی دوم ۲۰ نفر بودند و در مراحل بعدی جمعیت بیشتری به این جمع پیوستند. با وجود فشارهایی که در داخل کشور خودمان و در دیگر کشورها روی ما بود، سختیها را بر جان خریدیم و با درخواست از درگاه باری تعالی توانستیم در سوریه حضور یابیم. آقامیلاد در ادامه به اولین دیدار خود با ابوحامد فرمانده مجاهد و شهید تیپ فاطمیون اشاره کرد و گفت: بار نخستی که به دمشق رسیدیم ابوحامد به استقبال ما آمد و گفت: "هدف ما مقدس است." ما همواره به حرفهای ابوحامد گوش میدادیم. او برای رزمندگان تیپ فاطمیون همانند یک پدر بود که در نهایت به آرزویش رسید و در راه دفاع از حرم اهل بیت(ع) به شهادت رسید. این مدافع حرم در رابطه با سایر دوستان و همرزمان خود در تیپ فاطمیون خاطرنشان کرد: در دورهی آموزشی دوستان زیادی داشتیم که در کنار فعالیتهای آموزشی، بگو و بخندهای زیادی داشتیم. بسیار هوای همدیگر را داشتیم اما حال آنان در کنار ما نیستند و ان شاءالله این شهدا شفیع ما در نزد مادرمان حضرت زهرا(س) باشند. وی با بیان اینکه در روزهای آخر آموزشی شور و شوق بسیاری برای اعزام داشتیم، تصریح کرد: شوق دفاع از حرم به حدی بود که همهی بچهها مشغول شیطنت و شادی بودند. در کنار این شادیها نیز گاهی اشک شوقمان جاری میشد. رزمنده مدافع حرم با اشاره به دوستان همرزم شهیدش، خاطرنشان کرد: شهید "سیدحمید یزدانی" یکی از بهترین دوستانم بود که از افغانستان آمده بود. او سختیهای بسیاری را برای آمدن به سوریه متحمل شده بود. از دست طالبان فرار کرده بود و با زحمت بسیار از مرز گذشته بود. طالبان برادر قرآنیاش را چون میخواست به سوریه برود، انگشتان دستش را قطع کردند. وی در ادامه به بیان آرزوی خود پرداخت و گفت: نخست آرزویم فرج آقا امام زمان(عج) است. سلامتی رهبر عزیزمان نیز دیگر آرزوی من است. ان شاءالله خداوند هیچگاه سایهاش را از سر مردم ایران و ملت شیعی و مسلمان جهان کم نکند. آقامیلاد افزود: اگر آبرویی خدمت آقا امام زمان(عج) داشته باشم و آقا بفرمایند که درخواستی داشته باشم، نخست اینکه بنده کسی نیستم که چیزی از امامم بخواهم اما من از کودکی بی پدر بزرگ شدهام و مادرم ما را به سختی بزرگ کرده است. از ایشان میخواهم که شفیع مادرم باشند و دیگر هیچ چیز نمیخواهم، نه بهشت می خواهم و نه پاداشی و اگر من را به جهنم هم ببرند راضی هستم. رزمنده تیپ فاطمیون تصریح کرد: حضرت آیت الله خامنهای، رهبر ما نیز است. ما همواره دعا میکنیم که ایشان در سلامت باشند و ما آماده و گوش به فرمان سیدعلی هستیم. تاکنون رهبرمان را ندیدهام اما همینقدر که چشممان به عکسش میخورد و متوجه نگاه و توجه او به خود میشویم، راضی هستیم. البته امید دارم که توفیقی یابم و ایشان را از نزدیک ببینم. من حاضرم تمام زندگیم را فدای سیدعلی کنم.