با توجه به اين كه پايههاى اخلاق فردى و اجتماعى پيامبر (ص) در دوران جوانيش چنان استوار بود كه بين مردم، به عنوان شخصي امين و مورد اطمينان شناخته مي‌شد، از اين رو به آن حضرت «امين» مي‌گفتند. پيامبر اسلام (ص) هم امين وحي و مورد اعتماد خداوند بود و هم امين براي مردم.
امين در نقطه مقابل خائن قرار دارد؛ يعني كسي كه در امانت خيانت نكرده و مورد اطمينان و اعتماد مردم است.
با
توجه به اين كه پايههاى اخلاق فردى و اجتماعى پيامبر (ص) در دوران
جوانيش چنان استوار بود كه بين مردم، به عنوان شخصي امين و مورد اطمينان
شناخته مي‌شد، از اين رو به آن حضرت «امين» مي‌گفتند.
گفتني است كه پيامبر اسلام (ص) هم امين وحي و مورد اعتماد خداوند بود و هم امين براي مردم.
زيارت‌هاي
رسيده از معصومان (ع) براي پيامبر اسلام (ص) كه در آنها، آن حضرت به «امين
الله» خطاب شده و نيز رواياتي كه اين عنوان در آن ذكر شده نيز در همين
راستا ارزيابي مي‌شود.
پاسخ تفصيلي امين در معنايي
متضاد با خائن به كار گرفته مي‌شود؛ يعني كسي كه در امانت خيانت نمي‌كند و
مورد اطمينان و اعتماد طرف مقابل است كه به او اعتماد مي‌كند. [۱]
با
توجه به اين كه پايه هاى اخلاق فردى و اجتماعى پيامبر (ص) در دوران
جوانيش چنان استوار شد كه بين مردم، شخص امين و مورد اطمينان به شمار
مي‌آمد؛ از اين رو مردم به آن حضرت «امين» مي‌گفتند.
نقل شده است:
كاروانى از مكّه به بازار بُصرى در شام رفت. راهبى در آن جا بود. گفت:
بپرسيد ببينيد در اين كاروان از اهل حرم كسى هست يا نه؟ گفتند: بلى. پرسيد:
احمد بن عبد المطلب ظهور نكرده است؟ چون او بايد در اين ماه ظهور كند! و
او آخرين پيامبر خدا است و از مكّه خروج و به مدينه هجرت مىكند. راوى
مىگويد: وقتى كه به مكّه برگشتيم پرسيديم: تازه چه خبر است. گفتند: خبر
محمّد امين (ص) است كه ادّعاى پيامبرى مىكند. [۲]
گفتني است كه
پيامبر اسلام (ص) هم امين و مورد اعتماد خداوند بود و هم امين براي مردم،
به همين دليل در قرآن و روايات آن حضرت به عنوان «امين» معرفي شده است. به
عبارتي تمام پيامبران، امين وحي پروردگار هستند.
خداوند سبحان در
قرآن به نقل از حضرت هود (ع) بيان مي‌دارد كه به قومش عرضه داشت: رسالت هاى
پروردگارم را به شما ابلاغ مىكنم و من خيرخواه امينى براى شما هستم. [۳]
همچنين
قرآن كريم از حضرت نوح، صالح، لوط و شعيب نقل مي‌كند كه هر كدام از آنها
به قومشان عرضه داشتند: «مسلّماً من براى شما پيامبرى امين هستم»! [۴]
زيارت هايي از معصومان (ع) به ما رسيده كه در آنها پيامبر اسلام (ص) به «امين الله» خطاب شده است.
از
جمله در زيارتي خطاب به پيامبر اكرم (ص) عرضه مي‌داريم: «… السَّلَامُ
عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِ اللَّهِ
عَلَى رُسُلِهِ وَ عَزَائِمِ أَمْرِهِ…». [۵]
در روايات نيز به طور مكرّر به اين امر اشاره شده است كه به يك مورد آن اشاره مي‌كنيم:
عبد
الله بن جندب مي‌گويد: حضرت رضا (ع) برايم نوشت: «… حضرت محمّد،» امين
«خدا در بين مردم بود، پس از در گذشت او ما اهل بيت ورثه او هستيم، پس ما
امين هاى خدا در زمينيم…». [۶]
پی نوشت: [۱] مهيار، رضا، فرهنگ أبجدي عربي- فارسي، ص ۴. [۲] راوندي، قطب الدين، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص ۱۲۵ و ۱۲۶، مؤسسه امام مهدى (عج) قم، ۱۴۰۹ ه ق. [۳]. اعراف، ۶۸. [۴] شعراء، ۱۰۷، ۱۲۵، ۱۴۳، ۱۶۲، ۱۷۸. [۵]. ابن قولويه قمى، كامل الزيارات، ص ۲۰۱، انتشارات مرتضويه نجف اشرف، ۱۳۵۶ ه ق. [۶]. كليني، محمد بن يعقوب، كافي، ج ۱، ص ۲۲۳، دار الكتب الإسلامية تهران، ۱۳۶۵ ه ش. منبع: اسلام كوئست