باید معلوم کنیم کدام طرفی هستیم! اصلا خودش این را از ما خواسته؛ فَأْعْبُدِ اللّهَ مُخْلِصا لَهُ الّدینَ»[1]
نمی شود ادعای بندگی کرد و در مسیر شیطان قدم گذاشت!
نمی شود دست ها را بالا برد و تکبیر گفت ، آن وقت سجده بر شیطان کرد!
راه که معلوم است...حتمی به مقصد می رسیم اگر از مسیر خارج نشویم! وقتی می گوید:«إنَّنی أَنَا اللّه لا إله إلاّ أَنَا فَاعْبُدْنی»[2]
پس تکلیف ما هم معلوم است!
دلبسته ی او که باشیم؛آزادیم از قید اسارت دنیا! که ؛«هر كس به دنیا پشت كند و به آن بىرغبت باشد ، نفس خویش را آزاد كرده و پروردگار خود را راضى و خشنود ساخته است.»[3]
پی نوشت:
1ـ پس خدا را پرستش كن و دین خود را برای او خالص گردان:زمرد/2
2ـ من اللّه هستم، معبودی جز من نیست، پس مرا بپرست:طه/14
3ـ مَنْ زَهَدَ فِی الدُّنْیا أَعْتَقَ نَفْسَهُ وَأَرْضی رَبَّهُ:امام علی(ع)