مولای من، امید پایان یافتن عصر غیبتت، دلهای‌مان را بر این اندیشه‌ها محکم و شجاعتمان را در برابر این ترس‌ها، دوصد چندان کرده. دست کائنات و حمایت مولایی که شما باشید، تکیه گاه و پشت و پناهمان بوده و راهنمای راه‌مان است.
عقیق: اماما، تو خود شاهد باش که اگر مرگم فرا رسد، منتظری رحل اقامت برچیده هستم و این انتظار با سفر از زمین به آسمان که پایان نیافته و البته که ابتدای روشنی چشم و بیداری دل است و شما مولا و صاحب امر زمانی، زنده و بیداری و حق به‌دست مبارک شما شرافت یافته و آشکار خواهد شد. مولای من، شاهد باش که دل با یادت آباد کرده ایم؛ شما را پیمان محکمی از سوی خدای حکیم یافته و خود را برای میزبانی و وفای به عهد مهیا کرده‌ایم. خداوندا تو خود شاهد باش که بر عهد و پیمان خویش با وصی اوصیای گذشته و امام حاضر(عج) می مانیم و سرپرستی و راهنمایی او را می جوییم. در این راه و برای رسیدن به این مقصد شریف، یاورمان باش و قلب هامان را استوار و قدم هایمان را محکم بدار. خدایا تو شاهد باش که نه ترس از تهمت، نه ترس از اندیشه جاهل و نه سکوت دانایان در اندیشه فرو رفته، نه بی پولی و نه زبان الکن و لهجه روستایی و نه "مرگ بادها" و "زنده بادها" هیچ یک شیعه منتظر را و مرامش را از ابتدا تا حال و تا آینده متأثر از دلهره، شک و ضعف نکرده و نخواهند کرد. پی نوشت: مجتبی اشرافی منبع:حوزه 211008