تامل در آنچه از تاکیدات دین است ثابت می کند به آسانی و گاه با پرهیزهای کوچک می توان آسایش دنیا و آخرت را محقق کرد.
عقیق: بنابر آموزه های دینی روایی ما، سکوت از نشانه های خردمندی و کمال عقل است که بهره های فراوان برای آدمی دارد. پیامبر اکرم (ص) در این باره می فرمایند: «خود را ملزم به سکوت طولانی کن، چرا که این کار موجب طرد شیطان بوده و در کار دین، یاور توست.» امام رضا (ع) در فضیلت سکوت فرموده اند: «از نشانه های فهم عمیق و درست، بردباری، دانش و سکوت است. سکوت دری از درهای حکمت است. سکوت محبت می آورد و راهنمای هر خیری است.» حضرت صادق (ع) فرمودند: «صمت و حرف نزدن شعار آن كسانيست كه بررسى و رسيدگى كامل كردهاند و در حقائقى كه ثابت و محقق است و آن امور و مطالبى كه قابل تغيير و تبديل نيست. در سكوت فوائد و آثارى است: 1-كليد هر گونه راحتى و آسايش دنيوى و اخروى است. 2- موجب رضا و خوشنودى پروردگار متعال است. 3- حساب انسان در روز رستاخيز سبك و آسان مىشود. 4- از خطا و لغزش و اشتباه محفوظ مىماند. 5- براى شخص جاهل پرده ساتر و براى عالم زينت است. 6- با سكوت هوى ها و هوس هاى نفسانى قطع مى شود. 7- به خاطر سكوت و جلوگيرى از تظاهرات مجاهدت با نفس حاصل مى شود. 8- در اثر قطع هوى و مجاهدت با نفس: توجه به روحانيت و عبادات پيدا شده و حلاوت و لذت عبادت فهميده مى شود. 9- سختى قلب و قساوت دل مرتفع مى شود. 10- براى نفس عفت و حياء و پرهيزكارى حاصل مى شود. 11- در اثر سكوت تدبر و تعقل و سپس مروت و مردانگى حاصل مى شود. 12- موجب تدبر صحيح و سپس موجب فهم و كياست و عقل است. پس تا مجبور و ناچار نشدى، لب به سخن گفتن مگشاى، و زبان فروبند، مخصوصا اگر شنونده اهل و مناسبى كه براى خدا و در راه خدا باشد مشاهده نكردى. ربيع بن خثيم كاغذى در پيش خود گذاشته و هر حرفى كه مى زد در آن كاغذ مى نوشت، و هنگام شام قبل از خوابيدن همه آنها را حساب مى كرد كه كدام به نفع او و كدام به ضرر او شده است، و مى گفت: آه آه كه كم گويان و آنان كه حرف نزدند نجات يافتند، و ما گرفتار حرف و سخن هستيم.» همان حضرت (ع) می فرمایند: «عالم باشى یا جاهل، خاموشى را برگزین تا بردبار به شمار آیى. زیرا خاموشى نزد دانایان زینت و در پیش نادانان پوشش است.» همچنین، امام کاظم (ع) نیز درباره فواید سکوت و خاموشی می فرمایند: «کم گویی، حکمت بزرگی است، بر شما باد به خموشی که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفیف گناه است.»
پی نوشت ها: مصباح الشريعة مستدرک الوسائل اصول کافی منبع:قدس 211008