در ماه رجب اموری اتفاق افتاده که در هیچ ماهی رخ نداده است. شانزده یا هجده امر در این ماه اتفاق افتاده است که چنانچه یکی از این امور در یکی از ماههای دیگر اتفاق می‌افتاد، سبب شرافت و مزیت آن ماه بود.
عقیق:آیت‌الله محمدعلی ناصری (استاد اخلاق): در ماه رجب اموری اتفاق افتاده که در هیچ ماهی رخ نداده است. شانزده یا هجده امر در این ماه اتفاق افتاده است که چنانچه یکی از این امور در یکی از ماههای دیگر اتفاق می‌افتاد، سبب شرافت و مزیت آن ماه بود. می‌توان گفت رجب هم ماه ولایت است، هم ماه نبوت. این ماه ماهی است که ولایت در آن متولد شد و نبوت در این ماه به مرتبه فعلیت رسید. به جهت همین شرافت فوق‌العاده‌ای که این ماه نسبت به ماههای دیگر دارد، حضرت حق این ماه را منتسب به خود کرده است. ماه رجب ماه خداست، ماه شعبان ماه نبی خداست و ماه رمضان، ماه امت است. انسان در ماه رجب می‌تواند ارتباط خود را با خدای خود برقرار کند و خداوند نیز بایگانی کند. ما معصوم نیستیم، پس اشتباه داریم. همه ما من الباب الی‌المحراب گناهکاریم و پرونده‌هایمان آلوده است. هر کداممان حجاب‌های ظلمانی داریم، اما می‌‌توانیم این سوءسابقه‌‌ها را به کمک مجالسی نظیر اعتکاف بایگانی کنیم. اعتکاف در آیه قرآن تقریباً معادل طواف حساب شده است، آنجا که خداوند به حضرت ابراهیم(ع) و حضرت اسماعیل(ع) دستور داد که «أَن طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ»(125 بقره). اینجا می‌بینیم که حضرت حق، اعتکاف را در عِدل طواف گذاشته است. اعتکاف یعنی فرد خودش را حبس کرده، خواهش‌های نفسانی را کنار گذاشته است و آنچه را خدا می‌خواهد در خانه‌اش انجام می‌دهد نه آن چیزی که دل‌اش می‌خواهد. وقتی معتکف می‌شویم ابتدا توبه کنیم، خانه دل را پاک کنیم و تصمیم بگیریم صفات رذیله را ترک کنیم و گناه نکنیم. اگر حق‌الناسی هم به گردن داریم، بپردازیم. وقتی که دل پاک شد، خانه خدا می‌شود: «جارو کن خانه را / وآنگه مهمان طلب». امام حسن مجتبی(ع) می‌فرمایند: کسانی که وارد مسجد می‌شوند، زائر خدا هستند، سزاوار است که مَزور (خدا) به زوارش هدیه بدهد. بنابراین امکان ندارد کسی واقعا درب خانه خدا برود و دست رد به سینه‌اش بخورد. خدا به ما علاقه دارد و رابطه‌ای که بین خالق و مخلوق است، از نوع دوست‌‌داشتن است. رجب را ماه عصب می‌نامند، یعنی ماهی که رحمت الهی ـ بدون حساب ـ ریزان است. ماهی است که جنگیدن با کفار حرام است، جنگ با خدا (معصیت‌کردن) چطور؟! پس همت کنیم و پرونده‌‌های چندین ساله را در این سه روز اعتکاف بایگانی نماییم. همه امیدواریم مشمول رحمت حق شویم اما نباید از دعا بگذریم. این ماه، ماه دعا و ماه قبولی توبه است. قریب بیست آیه در قرآن کریم راجع به دعا بیان شده است از جمله: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ؛ وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ؛ مَا یَعْبَأُ بِکُمْ رَبِّی لَوْلَا دُعَاؤُکُمْ. روایات نیز در این زمینه الی ماشاء‌الله است. روایتی از پیغمبر(ص) است که می‌فرمایند: ألَا أَدُلُّکمْ عَلَى سِلَاحٍ یُنْجِیکُمْ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ یُدِرُّ أَرْزَاقَکُمْ قَالُوا بَلَى! قَالَ تَدْعُونَ رَبَّکُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ، فَإِنَّ سِلَاحَ الْمُؤْمِنِ الدُّعَاءُ! من شما را راهنمایی کنم به اسلحه‌ای که شما را از دشمنان نجات دهم و رزقتان هم زیاد شود؟ عرض کردند بله یا رسول‌الله! فرمودند: دعا کنید. در حدیث دیگری، پیامبر(ص) می‌فرمایند دعا هم رافع بلاست و هم دافع بلا. حضرت سلمان نیز از نبی اکرم(ص) نقل کرده آن چیزی که عمر انسان را زیاد می‌کند، نیکی‌کردن و احسان به دوستان امیرالمؤمنین(ع) است. خداوند را به حق اشک‌های امام زمان(عج) قسم می‌دهیم که این اعتکاف و عبادت را از تمام دوستداران امیرالمؤنین با لطف و کرمش قبول بفرماید.