این استاد اخلاق با بیان اینکه در دین ما کار خاصی منظور نیست، گفت:  قرآن می‌فرماید «... وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ...: و از خدا پروا کنید، و خدا (بدین گونه‏) به شما آموزش مى‌‏دهد.» (بقره، 282) مراد قرآن از علم‌آموختن، آموزش سواد نیست و این نور است که منظور نظر الهی است. خدا می‌گویند من به کسی که متقی است نور می‌دهم. مراد خدا از دادن علم سواد عادی نیست، ما باسواد در عالم زیاد داریم، هم دانشگاهی و هم حوزوی؛ اما آنکه خدا در دلش نور تقوا نهاده منظور است.

ایشان افزود: تقوا از طرف بنده و تعلیم از سوی خدا صورت می‌گیرد. علم در این‌جا به معنای فرقان است که نوری است که به تشخیص حق و باطل منجر می‌شود. اگر تقوا داشتیم خوش به حالمان و اگر متقی نبودیم که به درد نمی خورد. تخصص در رشته‌های کاری کافی نیست، هرچند در دنیا خوب است اما برای خدا نیست. در عرف هر کاری خوب است، اما این تقواست که کاری را برای خدا می‌کند.
این مفسر قرآن افزود: من نه از فقها، نه از اغنیا و نه از امرا هستم، من تنها امام جماعتی هستم که می‌گویم وَاتَّقُواْ اللّهَ وَیُعَلِّمُکُمُ اللّهُ، قرآن هم همین را می‌گوید. کاری که شرعا حرام نیست و حلال است را باید با تقوا انجام داد. مالک دل‌ها خداست و هم منفور بودن کارخداست و هم محبوب بودن. فرد نمی‌تواند دیگران را به حب و یا نفرت در مورد خود وا دارد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا تقوا در زمینه خبر رعایت امانت‌‍داری است، تصریح کرد: فرقی نمی‌کند فرد نویسنده یا گوینده باشد یا خبرنگار، بلکه باید ببیند که چه کاری در آن زمینه حرام و حلال است و همه ما مصادیق را تشخیص می‌دهیم اما متاسفانه عمل نمی‌کنیم. 

وی در پاسخ به این پرسش که تعارض خبرگزاری‌های دینی در خصوص ضرورت اطلاع‌رسانی در مورد علما و عدم رضایت ایشان از این کار چگونه باید حل شود، گفت: مردم مطلع‌اند و بسیاری از مردم مسائل را می‌دانند و چندان نیازی به اطلاع‌رسانی در این زمینه نیست.
ضیاء‌آبادی در پایان گفت: ما گاهی در خصوص کسی غلو و گاهی تحقیر می‌کنیم. اما غلو و تحقیر درست نیست و باید در حد اعتدال رفتار کرد و در رشته خودمان باید به دنبال اعتدال باشیم. هر کس در رشته خودش می‌فهمد که کاری افراط، تفریط یا معتدل است. کار شما خدمتگزاری است و مواظب باشید در کارتان اعتدال و تقوا هم داشته باشید.

منبع:ایکنا