در روايات آمده كه اين سوره درباره على(ع) و گروه پارتيزانى او كه در جنگ «ذات السلاسل» به دشمن شبيخون زدند، نازل شده است
عقیق: يكصدمين سوره قرآن، سوره مباركه عاديات است. عاديات، اسب‌هاى تيزتك و تندرو مى باشد كه هنگام دويدن، همهمه صدايش بگوش مى رسد. خداوند در نخستين آيه، به چنين اسب‌ها و اسبسواران چابك كه از سم اسبان آتش مىپرد و سحرگاهان بر سر دشمن هجوم مىآورند، سوگند مىخورد و برخى نكات تربيتى و انسانشناسى و كفران انسان نسبت به نعمت‌ها و مال‌دوستى شديد انسان، در پى آن مطرح مىشود و با اشارهاى به رستاخيز و قيامت، پايان مىگيرد. لحن آيات مىرساند كه بايد در مدينه و پس از تشريع حكم جهاد با دشمن، آيات، نازل شده باشد. در روايات آمده كه اين سوره درباره على(ع) و گروه پارتيزانى او كه در جنگ «ذات السلاسل» به دشمن شبيخون زدند، نازل شده است كه گروه‌هاى اعزامى سابق ناموفق بودند ولى اين گروه توانستند ضربه خود را بزنند. اين سوره مدنى است و 11 آيه دارد و پس از سوره «عصر» نازل گشته است. منبع:جام 211008