در بیان حاج آقا مجتبی تهرانی:
امام حسین(ع) در بخش اول خطبه ای که در منا خواند فضائل و ویژگی هایی از حضرت علی(ع) را برشمرد که بیشتر مردم فراموش کرده بودند یا اینکه کسی اجازه بازگو کردن آنها را نداشت.
عقیق: آیت الله آقا مجتبی تهرانی در در درس های شرح خطبه منا امام حسین (ع)، موضوعات مطرح شده در این خطبه را بیان و تفسیر کرده است.
فضائل امیرالمومنین در خطبه امام حسین(ع)
امام حسین(ع) در سال 58 هجری، دو سال قبل از مرگ معاویه به مکه می آید و عبدالله بن عباس را هم همراه خودش می آورد. بیش از هزار نفر از شخصیت های اسلامی را نیز دعوت می کند و یک خطبه غرّاء می خواند و تمام مطالب مورد نظر خود را در آن خطبه به حاضران می گوید.
یک وقت حضرت دو سه نفر را جمع می کند و خصوصی با آن ها حرف می زند. اما اینجا بیش از هزار نفر از تمام شخصیت های بلاد اسلامی جمع شده اند و حضرت به آن ها می گوید: قسمتان می دهم که اگر حرف هایم راست است، بگویید و اگر هم راست نیست بگویید!
حالا من از شما می پرسم: چرا امام گوشه ای از بر جستگی های تاریخی و قطعی مربوط به پدرش را بر می شمرد؟ باید روشن شده باشد که تا آن روز این حرف ها دفن شده بود و نقل آن ها هم جرم بود حضرت می خواست آیین اسلام را از مندرس شدن نجات دهد.
پی نوشت:
کتاب «سلوک عاشورایی»/جلد دهم
منبع:جام
211008