علاوه بر اسامی حضرت زهرا(س)، در برابر هر صفت و کمالی که از حضرت فاطمه(س) سراغ داریم، یک لقب پرمحتوا برای آن حضرت، از طریق روایات به یادگار به ما رسیده است؛ چنانکه «انسیه»، «تقیه»، «حبیبه» و «حره» از این زمره می باشد.
عقیق: انسیه فاطمه‌ی زهراء (س) الگوی تمامی انسان ها از زن و مرد بوده و هست، زیرا در انسانیت به تمام درجات کمال رسیده بودند، امّا چون نصیبی از بهشت داشت، او را حوراء انسیه می‌گویند، یعنی انسانی فرشته صفت. از این رو پیامبر(ص) فرموده اند: هرگاه مشتاق بهشت می‌شوم، فاطمه(ع) را می‌بویم. فاطمه بوی بهشت می‌دهد. او فرشته‌ای در قالب انسان. تقیه زنی را که اهل پرهیزکاری و تقوا باشد «تقیه» گویند. از این رو در زیارتنامه‌ی حضرت فاطمه‌ی زهرا(س) می‌خوانیم: درود بر تو ای زن پاکیزه از هر بدی و آلودگی. سلام بر تو ای زن بسیار راستگو، دور از هر گناه، نیکوکار، باتقوا، فرزند مصطفی (پیامبر اکرم)، همسر مرتضی (امیرالمؤمنین) و مادر پیشوایان گرامی و با کرامت. «السلام علیک أیّتها «التقیة» النقیة؛ دورد بر تو ای زن پاکدامن و با تقوا!» حبیبه حبیبه، یعنی زنی محبوب و دوست داشتنی، زنی که او را دوست داشته باشند. «حبیبة حبیب‌اللَّه»، یعنی پیامبر(ص) که حبیب خداوند است، فاطمه‌ی زهرا(س) را دوست می‌دارد. در این باره امام صادق(ع) فرموده اند: امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: شبی که خداوند می‌خواست جان زهراء (س) را بگیرد، زهراء به طرف قبله رو نمودند و گفتند: درود بر شما باد و به من گفت: ای پسر عمو، جبرئیل در حالی که درود می‌فرستاد بر من وارد شد و گفت: «سلام»، بر تو درود می‌فرستد، ای محبوب پیامبر! و ای ثمره‌ی قلب رسول! امروز به ملکوت اعلی خواهی شتافت و سپس از من دور شد. حرة هر زن آزاده را حُرّه خوانند. زنی آزاده‌تر از فاطمه (س) در دنیا یافت نمی‌شود. فاطمه‌ی زهرا (س) زنی که آزادگی را معنا نمود و در راه حریت جان خویش را فدا نمود. از این رو سلمان می‌گوید: وقتی پیامبر فوت نمودند دو نفر به در خانه‌ی علی(ع) آمدند. امیرالمؤمنین پیش فاطمه(س) آمدند و صدا زدند: ای آزاده! آن دو نفر پشت در خانه هستند، می‌خواهند خدمتتان برسند و سلام عرض کنند. چه می‌گویی؟ فاطمه(س) گفت: خانه، خانه‌ی توست و من نیز زن تو هستم، هرچه خواهی انجام ده. پی نوشت ها: 1-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج43: 5، 7، 197، 207؛ ج 100: 197، 199. *زهره منش، ریحانه النبی: 63-66. منبع:قدس 211008