اگر خشم را در راه حيوانى و هوا و هوس به كار برد آنگاه موجب سقوطش از عالم انسانيت مى گردد.
عقیق:ممكن است خشم، انسان را به تباهى بكشد و در نتيجه صورت ملكوتيش، حيوان درنده اى بشود مطابق آنچه رفتار كرده است، قرآن مجيد مى فرمايد:((به درستى كه بدترين جنبنده ها نزد خداوند، كران گنگى هستند كه بى شعورند. آدمى از هر درنده اى بدتر مى شود، اگر راه خشم حيوانى را طى كند، عاقبتش چنين است. امروز اين حقيقت را بايد روشن كنيم كه چه قسم خشم ، راه حيوانى است و چه قسم آن ، انسانى است كه اگر آدمى راه و روشش را طبق خشم حيوانى قرار داد، آخرش درنده اى در عالم ملكوت مى شود و اگر راه و روشش را طبق خشم انسانى قرار داد، انسان كامل ، مصدر خيرات و مورد بركات مى شود. خشم حالتى است در انسان كه در برخورد با ناملايمات برايش پيش مى آيد؛ خوى از باطن به ظاهر توجه مى كند، تهييج مى شود كه با آن مانع و ناملايم گلاويز شود و اگر دسترسى نداشت سعى مى كند در آينده انتقام بگيرد. وجود خشم در انسان ضرورى است البته آدمى بدون اينكه خشم داشته باشد نمى تواند زندگى كند ولى به شرطى كه آن را در راه صحيح به كار بيندازد. وجود خشم در انسان لازم است تا در راه انسانيت آن را به كار ببرد، آدمى بدون شهوت و غضب نمى تواند زندگى كند، بايد شهوت در او باشد تا به دنبال خوراك و ازدواج برود. اگر خشم نداشته باشد، با وجود موانع چگونه به حيات خويش ادامه مى دهد؟ اما اگر اين خشم را در راه حيوانى و هوا و هوس به كار برد آنگاه موجب سقوطش از عالم انسانيت مى گردد. حال ببينيم خشم انسانى چيست و حيوانى كدام است ؟ پی نوشت: کتاب اخلاق اسلامی منبع:جام 211008