قيام كربلاى امام حسين(ع)؛ خود انفجار فجرى از ايمان و جهاد بود در ظلمت شب جور و شرك بنى اميه.
عقیق: هشتاد و نهمين سوره قرآن، سوره مباركه فجر است. فجر در زبان عربي به معناي "سپيده دم" است. در آيه اول اين سوره، خداوند، به فجر قسم خورده است. به اين انفجار نور در خيمه ظلمت شب. جالب است كه بدانيم سوره «فجر» بعد از سوره «ليل» نازل شده است همچنانكه در طبيعت هم سپيده دم فجر، پس از «شب»، فرا مى رسد. اين سوره را، در روايات، سوره حسين بن على دانستهاند و به خواندن آن توصيه كردهاند. امام صادق«ع»: اقرؤا سورة الفجر فى فرائضكم و نوافلكم فانها سورة الحسين بن على(ع)؛سوره فجر را در نمازهاي واجب و مستحبيتان قرائت كنيد چرا كه آن سوره حسين بن علي(ع) است. (تفسير برهان ج 4 ص 457.) اينهم جالب است. چرا كه قيام كربلاى امام حسين(ع)؛ خود انفجار فجرى از ايمان و جهاد بود در ظلمت شب جور و شرك بنى اميه. و همچنانكه با فجر و آغاز روز، حركت و حيات مردم، شروع مى شود، با خون حسين و يارانش در عاشورا، اسلام جانى تازه گرفت و حياتى مجدد يافت. در مفهوم «فجر»، در تفاسير، مصداق‌هاى گوناگونى ذكر شده است. در اين سوره، از وابستگى به دنيا كه در نتيجه طغيان و كفران نعمت پديد مىآيد نكوهش شده و وعده عذاب شديد در دنيا و آخرت داده شده است و در پايان، باز هم گريزى به معاد و تاكيدى روى رجعت انسان به سوى پروردگار، آمده است. چهلمين سوره اى است كه در سال دوم يا سوم بعثت در مكه نازل شده و 30 آيه دارد. منبع:جام 211008