و چون خداوند به پاداش صدق و راستى و عمل ابراهیم برايش چنين مقرّر ساخت كه "من تو را براى مردم، امام قرار مىدهم" آيين حنيفى را كه همان پاكى و طهارت است، بر او فرو فرستاد.
عقیق:امام جعفر صادق(ع) در تفسير آيه «وَ إِذِ ابْتَلَى إِبْرَ هِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَـتٍ» آن گاه كه خداوند ، ابراهيم را به كلمههايى آزمود: آنگاه كه خداوند او را به رؤياى ذبح نياى عرب، اسماعيل، آزمود و وى اين آزمون را به درستى پشت سر نهاد و تسليم فرمان خدا شد و آهنگ انجام دادن خواسته او كرد. و چون خداوند به پاداش صدق و راستى و عمل او برايش چنين مقرّر ساخت كه « من تو را براى مردم، امام قرار مىدهم» آيين حنيفى را كه همان پاكى و طهارت است، بر او فرو فرستاد. اين طهارت، ده چيز است: پنج مورد از آن در سر، و پنج مورد ديگر در تن. امّا آن پنج مورد كه در سر است، عبارتند از: کوتاه گرفتن سبيل، واگذاردن ريش، كوتاه كردن موها، مسواك زدن، و خلال كردن. آن پنج مورد كه در تن است نيز عبارتند از: تراشيدن موهاى بدن، ختنه كردن، كوتاه كردن ناخنها، غسل جنابت، و طهارت گرفتن با آب. اين، همان آيين حنيفِ پاكى است كه ابراهيم آورد و نه نسخ شده است و نه تا روز قيامت، نسخ خواهد شد. اين معناى كلام خداوند است كه فرمود: از آيين حنيف ابراهيم، پيروى كن.