یکی از اعمالی که چه در قرآن کریم و چه در گفتار ائمه اطهار (ع) فراوان مورد نکوهش و متعاقباً عقوبتی سخت برای آن در نظر گرفته شده است شرابخواری و استفاده از مسکرات می باشد.
عقیق: در این باره از حضرت محمد (ص) نقل شده است که ایشان فرموده اند: همانا درباره ی شراب ده گروه مورد لعن می باشند: 1-کسی که درخت آن را به منظور استفاده برای شراب کاشته است. 2-کسی که آن درخت را حرس و اصلاح نموده است. 3-کسی که شراب را می فروشد. 4-کسی که شراب را می خرد. 5-کسی که شراب را می خورد. 6-کسی که پول شراب را می خورد. 7-کسی که آب انگور را برای شراب می گیرد. 8-کسی که شراب را حمل می کند. 9-کسی که شراب را برای او می برند. 10-کسی که ساقی شراب است. علاوه بر این حضرت امام صادق (ع) در باب عقوبت شرابخواران فرموده اند: کسی که جرعه ای از شراب را بنوشد، مورد لعن خداوند، فرشتگان، پیامبران و مؤمنین خواهد بود و اگر به میزانی شراب بخورد تا مست شود، روح ایمان از او جدا می شود و به جایش روح کثیف و ناپاک شیطانی قرار می گیرد، در این هنگام است که نماز را ترک می کند و هنگامی که نماز را ترک کرد، مورد سرزنش فرشتگان واقع خواهد شد. پی نوشت ها: 1- کلینی، فروع کافی، ج 6: 429. 2- شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 16: 492. 3- صمدی، علی اکبر، آثار گناه در زندگی و راه جبران: 51- 52. منبع:قدس 211008