مسجد مقدس جمکران یکی از اماکنی است که شاهد حضور خیل کثیری از مشتاقان خدمت به ساحت اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) است، صدها نفر از مشتاقان و منتظران امام زمان(عج) از جای جای این کشور هر هفته خود را به میعادگاه عاشقان حضرت ولی‌عصر (عج) و مامن و پناهگاه دلزدگان از دنیای فانی می‌رسانند تا ساعاتی به دور از هیاهوی زندگی به خدمتگزاری زائران و نمازگزاران مسجد مقدس جمکران بپردازند.
این افراد از اقشار مختلف مردم با تحصیلات، فرهنگ، جایگاه شغلی و تخصص‌های مختلف هستند که در این مکان قدسی، همه به یک شکل و یک رنگ درآمده و نام خادم را بر خود می‌گذارند و در بخش‌های مختلف برای رفاه حال زائرین خانه امام زمان(ع) تلاش می‌کنند.
«سعید.ل» یکی از خادمان افتخاری مسجد مقدس جمکران است که در واحد ویلچر به امر جابه‌جایی افراد سالخورده و کم توان جسمی برای تردد در مسجد کمک می‌کند. وی کارشناس ارشد معماری است و در یکی از دانشگاه‌های کشور به امر تدریس مشغول است. او همچنین مدیر عامل یکی از شرکت‌های بزرگ ساختمان سازی در تهران است که پروژه‌های زیادی را به ثمر رسانده و از جایگاه خوبی در جامعه برخوردار است.
می‌گوید تنها دلخوشی من در زندگی، در میان دغدغه‌ها و تشویش‌ها و نگرانی‌های شغلی و خانوادگی، شب‌های چهارشنبه مسجد مقدس جمکران است، اینجاست که به دور از تشریفات و القاب پر زرق و برق زندگی شخصی و کاری می‌توانم به حقیقت خودم برگردم و آزادانه به نوکری در درگاه یوسف فاطمه بپردازم. اینجاست که می‌توانم خودم را در خدمت زائران حضرت حس کرده و خالصانه و به دور از ظاهرسازی‌های روزمره به مبارزه با نفس خودم مشغول شوم. لباس خادمی لباسی است که شاه و گدا در آن به یک شکل درآمده و همه، لقب‌ها و مقام‌های دنیایی را کنار گذاشته و به عشق مولا و آقایمان بهترین ساعات زندگی را به نوکری و خادمی زائران حضرت می‌گذرانیم.
وی می‌گوید کار در بخش ویلچر برای من نشاط آور است، وقتی بنده‌ای از بندگان خدا که زمین‌گیر شده را سوار بر ویلچر کرده و در مسجد جابه جا میکنم تنها آرزویم این است که روز قیامت، روزی که همه زمین‌گیر می‌شویم، اربابم امام زمان(عج) بیاید و حق ارباب و نوکری را ادا کند و شفیعم باشد برای رها شدن از عذاب جهنم.
می‌گوید تنها افتخار زندگی من مهر نوکری است که آقا بر پیشانیم زده و همین برای دنیا و آخرتم کافی است.
می‌گوید دعا میکنم تا زنده‌ام خادم درگاه حضرت باشیم و لحظه مرگ مانند غلام امام حسین(ع)، سرم را بر بالین مولایم ببینم و بمیرم.
می‌گوید کاش می‌توانستم شب و روز در لباس خادمی به زائرین آقا خدمت کنم و می‌گوید خادم همه جا و در همه حال و در هر لباسی باید یادش باشد که خادم است...
منبع:فارس