وی افزود: کسانی از آیات و نشانه‌های الهی یادشده در سوره مبارکه روم استفاده می‌کنند که متفکر، عاقل، عالم و گوش‌دهنده به حرف معصوم(ع) باشند؛ آیه یعنی علامت و نشانه، این نشانه‌ها چند قسم است، یا تکوینی یا قراردادی است، قراردادی مانند این است که پرچم هر مملکتی علامت استقلال و وجود آن کشور است،‌ این آیه بر اساس قرارداد نخبگان آن سرزمین تدوین می‌شود، به عنوان مثال اگر پرچمی مشکی و در جایی نصب بود علامت سوگ است؛ وقتی این پارچه در جایی نصب شد علامت می‌شود اما پیش از آن علامت محسوب نمی‌شود؛ در حوزه تکوین برخی از این آیه‌ها علامت مقطعی هستند، دود تا ارتفاع نیافته علامت آتش است، سبزه و چمن تا سبز است نشانه آب است، این‌ها قراردادی نیست بلکه تکوینی اما مقطعی است.

مجالسی را به استفاده از روایات و صحیفه سجادیه اختصاص دهیم

وی بیان داشت: تهیه مسکن به عهده مرد است و تهیه سکینت و آرامش به عهده زن است، انسان مسکنی می‌خواهد که مرد باید تأمین کند و یک آرامشی می‌خواهد که این آرامش مقدور مرد نیست، گرم کردن خانواده و فرزندپروری از توانایی‌ها زن است که عنصر اصلی آن محبت و مهر است، اگر صبر و استقامت و مادر شدن باشد زن فضیلت دارد، «لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا» یک فضیلت اخلاقی است، «إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ» انسان اگر در خلقت مرد و زن فکر کند درمی‌یابد که این خلقت عبث نیست، این چنین نیست که عبث زاد و ولد شود و بعد بمیرند.

آیت‌الله جوادی آملی ابراز داشت: «وَمِنْ آیَاتِهِ مَنَامُکُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُکُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ» گاه تقسیم کار صورت می‌گیرد، کسی عالما عامدا روز را به بطالت می‌گذراند و شب کار می‌کند این حق چشم را ادا نکرده است و اگر کسی حق چشم را ادا نکرده باشد کار او حرام است یا کراهت شدید دارد، در شب می‌توان محافل علمی تشکیل داد، باید جلسات روایی و صحیفه سجادیه را برگزار کرد، شب را برای آرامش و روز برای کار و تحصیل رزق خلق کردیم، روز را برای تحصیل رزق خلق کرده است، خواب مرگ محدود است.

وی افزود: انسان همان‌طور که متوفا می‌شود وقتی می‌خوابد وفات می‌کند ما هر شب متوفا می‌شویم و هر شب این روح را به ذات اقدس اله تقدیم می‌کنیم، بسیاری از بزرگان هنگام خواب خجل هستند، ما هر شب می‌میریم اما زمانی که مردیم حالت خواب را می‌فهمیم، بخش وسیعی از تعلق نفس به بدن در خواب حذف می‌شود و وقتی انسان خوابیده را صدا می‌زند اول او می‌شنود بعد بیدار می‌شود، آن روحی که قیم و نگاه‌دار اوست او می‌شنود و این بدن را بیدار می‌کند، « فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضَىٰ عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى» همه را پیش خود می‌برد اگر عمرش مانده آن را بازمی‌گرداند.

ما هر شب متوفا می‌شویم

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی بیان داشت: انسان همان‌طور که متوفا می‌شود وقتی می‌خوابد وفات می‌کند ما هر شب متوفا می‌شویم و هر شب این روح را به ذات اقدس اله تقدیم می‌کنیم، بسیاری از بزرگان هنگام خواب خجل هستند، ما هر شب می‌میریم اما زمانی که مردیم حالت خواب را می‌فهمیم، بخش وسیعی از تعلق نفس به بدن در خواب حذف می‌شود و وقتی انسان خوابیده را صدا می‌زند اول او می‌شنود بعد بیدار می‌شود، آن روحی که قیم و نگاه‌دار اوست او می‌شنود و این بدن را بیدار می‌کند، « فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضَىٰ عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى» همه را پیش خود می‌برد اگر عمرش مانده آن را بازمی‌گرداند.

منبع:رسا

211001