: یکی از اموری که بر آن تاکید شده اشت، حضور در مراسم تشییع جنازه برادران دینی خود می باشد؛ چنانچه در این باره آمده است:
عقیق: حضرت موسی (ع) در مناجات خود با پروردگارش عرض کرد: یا رَب ما لِمَن شَیَّعَ جَنازَة؛ پروردگارا ثواب کسی که تشییع جنازه کرد چیست؟ خطاب رسید: اَوَّکِلَّ بِهِ مَلائِکَةُ مِن مَلائِکَتی مَعَهُم رایاتُ یُشَیعُونَهُم مِن قُبُورِهِم اِلی مَحشَرِهِم؛ همانا فرشتگانی از فرشتگانم را بر او می گمارم که با داشتن پرچم ها آنان را از قبرهایشان تا روز حشر تشییع کنند. همچنین علی بن ابیطالب (ع) می فرمایند: اَوَّلُ ما یُتحَفُ بِهِ المُؤمِنُ قیِ قَبرِه أن یُغفَرَ لِمَن تَبعَ جَنازَتَهُ؛ نخستین تحفه ای که در قبر به شخص مؤمن داده می شود این است کسانی که جنازه ی او را تشییع کرده اند آمرزیده می شوند. پی نوشت ها: 1-شیخ صدوق. من لا یحضره الفقیه، ج1: 162. 2-شیخ حر عاملی. وسایل الشیعه، ج1: 820. 3- بیگم آزرمی، مردگان از ما چه می خواهند: 69، 73. منبع:قدس 211008