حضرت امام باقر(ع) فرمود: کسانی که با اشرار معاشرت كرد ه و در برابر گناه آنها سكوت نمایند به عذاب آنها گرفتار می شوند .
عقیق:متن روایت را به نقل از کتاب مشكاة الأنوار في غرر الأخبار منتشر می کند. عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى شُعَيْبٍ النَّبِيِّ أَنِّي مُعَذِّبٌ مِنْ قَوْمِكَ مِائَةَ أَلْفٍ أَرْبَعِينَ أَلْفاً مِنْ شِرَارِهِمْ وَ سِتِّينَ أَلْفاً مِنْ خِيَارِهِمْ فَقَالَ يَا رَبِّ هَؤُلَاءِ الْأَشْرَارُ فَمَا بَالُ الْأَخْيَارِ- فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ دَاهَنُوا أَهْلَ الْمَعَاصِي فَلَمْ يَغْضَبُوا لِغَضَبِي حضرت باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال به شعيب وحى كرد من صد هزار نفر از قوم تو را عذاب مىكنم، چهل هزار از اشرار‌اند و شصت هزار نفر از اخيار، شعيب گفت: بار خدايا نيكان را چرا عذاب مىكنى فرمود: براى اينكه با بدان معاشرت كردند و در برابر گناه آنها سكوت نمودند. پی نوشت: مشكاة الأنوار في غرر الأخبار، ص: 52 منبع:حوزه 211008