آدمی باید در کنار خور و خوب و لذت و تفریح به ابعاد دیگر زندگی نیز توجه باشد که همین توجه زمینه کمال و سعادت او را فراهم می کند.
عقیق: اگرچه خداوند متعال وسایل و اسبابی را برای آسایش و راحتی انسان فراهم کرده و در اختیار او گذاشته است اما او را از خوشگذرانی صرف و راحت طلبی نیز بر حذر می دارد. پیامبر گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «بَدان امت من آنانند كه در نعمت زاده مى شوند و با آن بار مى آيند؛ همتشان صرف غذاها و جامه هاى رنگارنگ مى گردد و در سخن گفتن مراعات ديگران را نمى كنند.» امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «به دنيا با نظر پارسايى كه از آن دورى مى جويد، بنگريد كه آن نابودكننده كسى است كه در آن رحل اقامت افكند و رفاه زده ايمن را به درد مى آورد. بهره دنيا چون پشت كند، ديگر اميدى به بازگشت آن نيست و آينده به روشنى دانسته نيست تا بتوان انتظارش را كشيد.» پیامبر اکرم (ص) همچنین در نکوهش خوشگذارنی فرموده اند: «هر كس همه نيازهاى خود را از دنيا برآورد، روز آخرت به خواسته اش نمى رسد و هر كه به زيور ناز پروردگان چشم دوزد، در ملكوت آسمان خوار است.» پی نوشت ها: معجم الصغیر میزان الحکمه منبع:قدس 211008