فرضاً حتي اگر حب علي(ع) هم به دامنت باشد، خود حضرت فرمود كه بعضي دوستان من اينقدر گناه كردهاند كه بايد سيصد هزار سال بسوزند تا مستحق شفاعت من شوند.
عقیق:به نقل از ايكنا، آيتالله سيدمحمد ضياءآبادي، مفسر قرآن در جلسه تفسير خود
كه در مسجد علي بن حسين (ع) دربند برگزار شد، با اشاره به آيات ۵۸ و ۵۹
سوره كهف، عنوان كرد: خداوند فرموده است مردمي كه از آيات من آگاه شدند در
عين حال اعراض كردند و به آن برنامهها اعتنا نكردند را در دنيا كيفر
ميدهم و قلبشان را تاريك ميكنم.
وي افزود: بدن ما كه چشم و گوش
دارد، قلب ما هم چشم و گوش دارد. ما براي ديدن جمال خدا آمدهايم. در دنيا
نيامدهايم كه بخوريم و بخوابيم. هدفي بوده است. خداوند ميفرمايد: اي
انسان من تو را آوردهام كه با من ديدار كني. اين دنيا همهاش تمام ميشود.
من هستم و تو. نه تو فاني ميشوي نه من. من باقيام تو هم باقي. واويلا كه
ما خودمان را اصلاً نشناختيم ميخواهيم خدا را بشناسيم. آن روحي كه الان
داريم و ۷۰ سال همراه ما هست را نفهميديم كه چيست.
آيتالله
ضياءآبادي اظهار كرد: فكر ميكنيم من يعني بدن. اين نيست، من روح هستم. بدن
با همه چيزش ميپوسد. ما واقعاً از خود بيگانهايم خودمان را نشناختهايم،
چگونه ميخواهيم خدا را بشناسيم؟ خدا روح عالم است من كه روح خودم را
نشناختم چگونه روح عالم را بشناسم.
اين مفسر قرآن با اشاره به حديث
«من عرف نفسه فقد عرف ربه»، گفت: آن كسي كه توانست خود را بشناسد خدا را
شناخته پوست. عياشي و شهوت را كه حيوانات بهتر از ما دارند. خداوند
ميفرمايد اگر ميخواهي من را ملاقات كني راه دارد. «فَمَن كَانَ يَرْجُو
لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا»، (كهف/۱۱۰). خداوند خيلي
روشن ميفرمايد آن كسي كه واقعاً ميخواهد من را ملاقات كند برايش برنامه
دارم و عمل صالح معين كردهام. من سنتم اين است كه كساني را كه بد عمل
هستند را كور ميكنم «جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن
يَفْقَهُوهُ»، كسي كه برنامه را فهميده و اعراض ميكند، مهري بر دلشان
ميگذارم كه تا آخر نفهمند.
اعمال انسان در او اثر ميگذارد
وي
ضمن تصريح اين معنا كه از مسلمات قرآن اين است كه اعمال انسان در او اثر
ميگذارد، اظهار كرد: عمل خوب من به جان من نور ميدهد اگر تكرارشان كردم
جان نوراني ميشود. اما بدعملي كرديم قلب ظلماني ميشود، نگاه و گفتار و…
ظلماني ميشود. خداوند ميفرمايد: عذابي كه داريد را خودتان درست كردهايد.
بدعملي نكنيد. در عالم آخرت جهنم است. جهنم را خدا نساخته ما خود
ميسازيم. با كار خودمان بهشت و جهنم را ميسازيم. گاهي ميپرسند كه قلبها
كه مهر زده شده حالا چه كار كنيم. خدا راه توبه را باز گذاشته است. اما
توبه واقعي، واقعاً توبه كنيد و پشيمان شويد.
توبه چه كسي قبول نميشود
آيتالله
ضياءآبادي ادامه داد: اگر حق مردم را ضايع كرديد حقش را برسانيد. تا صاحب
حق راضي نباشد خدا ازش راضي نميشود. توبه همين است. «لِلَّذِينَ عَمِلُواْ
السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُواْ»، (نحل/۱۱۹)، آنهايي كه گناه
ميكنند ولي زود متوجه ميشوند اگر واقعاً توبهكار شوند، خدا قبول ميكند.
توبه از كسي كه مدام گناه ميكند و مدام توبه ميكند قبول نميشود.
وي
با بيان اينكه خداوند براي دين حد و اندازه معين كرده است، گفت: هر كس از
حدود خدا تعدي كرد، «وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ»، كيفر بدعملي او
تاريكي قلب است و در دنيا عذاب جهنم است. اما «وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو
الرَّحْمَةِ» خدا غفور، آمرزنده و مهربان است. بعضي شياد هستند. خيليها
قرآندان و قرآنخوان هستند اما ميخواهند مردم را گمراه كنند. جوانها خام
هستند، نميفهمند و گمراه ميشوند.
خداوند ميفرمايد: گناه كردي اما بنده من هستي، من ميآمرزم
اين
مفسر قرآن با اشاره به آيه «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا
عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ
يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»،
(زمر/۵۳) گفت: خداوند ميفرمايد: اي بندگان اسرافكار من، اسراف كردي اما
بنده من هستي با محبت ميگويد مال مني هر چي گناه كردي من ميآمرزم نا اميد
نباشيد از رحمت خدا، همه را ميآمرزد. شيادان اول آيه را ميگويند اما خدا
با رحمت صحبت كرده كه گنهكاران، بندههاي من هستيد، مال من هستيد، مطمئن
باشيد همه را ميآمرزم. برگرديد از راهي كه تابحال رفتهايد. تا برنگرديد
قبول نميكنم. قبل از اينكه عذاب بيايد برگرديد. اين مردم هستند كه كج
هستند، من هم قلبشان را كج ميكنم، كيفرشان در دنيا همين است.
آيتالله
ضياءآبادي خطاب به جوانان اظهار كرد: جوانان تزكيه بر ما لازم نيست. اين
كه محيط كثيف است را بهانه نكنيد، راه كه بسته نيست. انسان ميتواند حرام
را انجام ندهد. تا خودت را پاك كني بدبختي داريم تا وقتي كه بميريم.
تا تزكيه نكنيم هيچ شفاعتي قبول نميشود
وي
افزود: خداوند در سوره سوره شمس ۱۱ بار قسم ياد كرده كه كسي ميخواهد
رستگار شود بايد خودش را پاك كند. انسان اگر ۴۰ روز مراقب باشد كه گناه
نكند كم كم اخلاص در او توليد ميشود. «قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّى»،
مسلماً آن كسي رستگار است كه تزكيه كرده است. بگوييم كه گناه كرديم خدا
خودش رحيم است ميبخشد، نميشود. خدا قسم خورده كه نميشود، تا تزكيه نكنيم
هيچ شفاعتي هم قبول نميشود. راهش اين است كه تزكيه كنيم.
آيتالله
ضياءآبادي عنوان كرد: بهطور مسلم آن كسي كه خودش را پاك كرد رستگار است و
آن كسي كه ناپاك است محروم است. فرضاً حتي اگر حب علي (ع) هم به دامنت
باشد خود حضرت فرمود كه بعضي دوستان من اينقدر گناه كردهاند بايد سيصد
هزار سال بسوزند تا مستحق شفاعت من شوند. امام حسين (ع) نگفته كه شما
آزاديد براي من گريه كنيد، همه را درست ميكنم. اينكه ضد خدا ميشود. خدا
گفته دين لازم است. بگوييم يك زيارت امام رضا (ع) برو همهاش درست ميشود
نه اين درست نيست.
وي افزود: هيچ جايي خدا اينقدر قسم نخورده اما در
اين مورد ۱۱ مورد قسم خورده است. سالها بايد در جهنم بسوزي تا مستحق
شفاعت امام حسين (ع) شويم. در آيه اول سوره اعلي خداوند فرموده است:
«سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى»، بهطور مسلم آن كسي كه خودش را پاك
كرده است مفيد خواهد بود. اينكه به ما دستور دادهاند در شبانهروز پنج
بار نماز بخوانيد به خاطر اين است كه با خدا تماس برقرار شود. اينقدر نماز و
دعا براي اين است كه جان ما با خدا ارتباط پيدا كند.
حسيندوستي نهايت نيست
آيتالله
ضياءآبادي با بيان اينكه پيغمبران و اوليا براي لقاء الله مقدمه هستند،
گفت: حسيندوستي كه نهايت نيست. انسان در دنيا هيچ كاري ندارد جز همين كه
تماس با خدا برقرار كند. اگر اين نبود فايده ندارد، نمازها، روزهها و
مكهها بي اثر ميشود. بعد از ۷۰ سال دم مردن ميبينيم هر كاري كرديم براي
اين بدن كرديم. اما خودم هيچ چيزي ندارم. به قول مولوي در زمين ديگران خانه
مكن، كارخود كن كار بيگانه نكن، كيست بيگانه؟ تن خاكي تو، كز براي اوست
غمناكي تو، تا تو، تن را چرب وشيرين ميدهي، گوهرجان را نيابي فربهي.
وي
در پايان همچنين با تأكيد بر كمك به همنوعان اظهار كرد: دو خصلت براي
انسان است كه همرديف هم ذكر شده است؛ يكي ايمان به خدا و يكي كمك به
بندگان خدا. كمكرساني به مردم خيلي مهم است. اميدوارم خدا به شما توفيق و
طول عمر دهد و خدا در دنيا و آخرت، انفاق شما را جبران ميكند.
يادآوري ميشود، جلسه تفسير آيتالله ضياءآبادي طبق معمول دوشنبه شبها در مسجد علي بن حسين (ع) دربند برگزار شد.