اعمال بسياري هستند كه بر دوري ما از خدا اثرگذارند، گاه پرهيز از اين اعكال سخت است و گاه بسيار آسان و سهل.
عقیق:اسلام تنها به بيان احكام كلي بسنده نكرده است بلكه براي همه امور زندگي طرح و برنامه دارد، از جمله مسائلي كه اسلام نسبت به آن حساس بوده و براي آن احكامي در نظر گرفته مسئله خوردن است. از اين رو، در آموزه‌هاي روايي نكات و توصيه‌هاي بسياري در اين باره به چشم مي‌خورد. پيامبر اكرم (ص) مي‌فرمايند: «آن كه غذا كم خورد معده اش سالم مى ماند و صفاى دل مى يابد و هر كه پرخور باشد معده اش بيمار و قلبش سخت مى شود.» اميرمومنان علي (ع) مي‌فرمايند: «هر گاه خداوند بخواهد بنده خود را اصلاح گرداند، او را سه چيز نصيب مى كند: كم گويى و كم خورى و كم خوابى.» همچنين رسول مكرم اسلام (ص) در نكوهش پرخوري فرموده اند: «دل‌ها را با خوردن و آشاميدن زياد نميرانيد؛ زيرا همان گونه كه زراعت بر اثر آب زياد از بين مى رود، دل‌ها نيز بر اثر پرخورى مى ميرند.» و نيز مي‌فرمايند: «كسى كه شكم خود را پر كند، به ملكوت آسمان‌ها و زمين وارد نمى شود.» همچنين، پيامبر اعظم (ص) مي‌فرمايند: «هيچ چيز نزد خدا منفورتر از معده انباشته نيست.» امام باقر (ع) مي‌فرمايند: «هنگامى كه شكم انسان انباشته است، دورترين فرد از خداست.» امام كاظم (ع) نيز فرموده اند: «اگر مردم در خوردن اعتدال مى ورزيدند بدنهايشان سالم مى ماند.»
پی نوشت ها: وسائل الشيعه غررالحكم ميزان الحكمه منبع:حج 211008