این مجموعه به مدح و منقبت امام زمان(عج) اختصاص دارد و شعرهای آن طی سالهای مختلف سروده شدهاند. برخی از این اشعار نیز پیشتر در مطبوعات به چاپ رسیدهاند. برخی از اشعار فقط جنبه مدح و منقبت دارند. اما برخی دیگر از این اشعار از رگههای اجتماعی برخوردار هستند. به عبارت دیگر در کنار موضوع اصلی این اشعار به فلسفه انتظار و وظایف منتظران نیز در عصر غیبت اشاره شده است. بخش دیگری از این اشعار نیز حالت شکواییه دارند.
در بخش نوسرودهها آمده است:
... و خدا شگفت آفرید
تو را
که از ابتدا
این صحیفه، بیپایان نباشد
و قهقهه گستاخان
به درازا نکشد
و خدا صلابتی بخشید
تو را
بیمانند
تا حتی در غیبتت
پایین نرود آب خوش
از گلوی هیچ ستمگری
از هراس ظهور تو
و خدا تمام قلبهای جهان را
به تو بخشید
و شاعران را دعوت کرد
تا از تو بسرایند
و انتظار
در یک چشم به هم زدن
فرا گرفت جان را
جهان را...
در شعری با نام «رهگشا» هم در بخش رباعیها آمده است:
تو حجم غروب و غربت بارانی
فریاد شکسته من و، طوفانی
لب باز کن ای سخاوت شعر عروج
راهی بگشا از این شب ظلمانی
منبع: فارس
کدخبرنگار: 211008