شاید شما نیز افرادی را دیده باشید که پیوسته در طلب دنیا می باشند و عمر خود را یکسره صرف کسب مادیات دنیوی نموده اند و از جهان دیگر غافل؛ اما این گروه باید آگاه باشند که تلاش بیش ازحد برای کسب دنیا، تلاشی بی فایده است.
عقیق: در این باره نقل شده است که حضرت عیسی (ع) روزی پرستویی را مشاهده نمود که سخت در تلاش برای ساختن خانه برای خود بود. پس آن حضرت شروع به بیان و زمزمه مطلبی با خود نمود که از بیان آن هدفی داشت. او چنین گفت: پرستو برای خود خانه می سازد و من خانه ندارم!؟ اطرافیان عیسی (ع) گفتند: اگر اجازه دهید برای شما خانه میسازیم. پس عیسی (ع) یارانش را به کنار دریا برده و گفت: می خواهم وسط این دریا برای من خانه بسازید. اطرافیان ایشان به یکدیگر نگاه کرده و گفتند: مگر می شود در وسط دریا خانه ساخت؟ چنین چیزی امکان پذیر نیست! پس حضرت عیسی (ع) فرمود: مگر نمیدانید مَثَلِ این دنیا مانند همین دریاست. هر روز کشتی های بزرگ با سرنشینان زیاد در این دریا غرق می شوند و کشتی به گونه ای خرد می شود که حتی یک تخته پاره از آن در دریا نمی ماند، آنگاه آیا سزاوار است که برای چنین جایگاه و مکانی انسان آنچنان به دنیا عشق بورزد که جایگاه و خانه ابدی خود را فراموش کند؟ پی نوشت ها: 1- نراقی، معراج السعاده: 202. 2- ناطقی، نقش دین در سلامت جامعه: 72- 71. منبع:قدس 211008