1. معرفت ها را از خدا باید طلبید.
2. شناخت پیامبر(ص) تابع شناخت خدا و شناخت حجت متفرع بر شناخت پیامبر(ص) است.
3. اگرچه بدون شناخت خدا و پیامبر(ص)، شناخت حجت ممکن نیست، اما گمراهی از دین در اثر عدم شناخت حجت لازم می آید.
به عبارت دیگر: عدم گمراهی از دین بدون شناخت حجت تضمین نمی شود و بدیهی است که هر دعایی، تنها پشتوانه حرکت به حساب می آید، اصل دعا ابراز نیاز درونی و طلب تایید الهی در حرکت بیرونی است.نیاز به معرفت که احساس شد و حرکت برای کسب معارف که توسط بنده آغاز گردید، اگر دل با خدا باشد و گام در راه او قر ار گیرد، وصول به معرفت تضمین شده است.
تقیه هرگز به معنای دم فروبستن و بی تفاوت ماندن و بنا به مصلحت اصطلاحی رفتار کردن و نان به نرخ روز خوردن نیست. تقیه هرگز به معنای دست کشیدن از آرمان ها و همراه شدن با هرکس و ناکس نیست. تقیه ای که از وظایف شیعیان در دوران غیبت حضرت مهدی(ع) شمرده شده و ارزشی هم سنگ با تقوا دارد و عدم رعایتش مساوی با بی ایمانی شمرده شده، نوعی سلاح مقاومت است.
امام صادق(ع) در تفسیر آیات (95 تا 97) سوره کهف که درباره بنای سد توسط ذوالقرنین است و طی آنان از سدی بلند که دشمنان نتوانند بر فرازش روند و از شکافتنش ناتوان باشند، حکایت شده است. می فرماید: اذا عملت بالتقیة لم یقدروا لک علی حیلة و هو الحصین وصار بینک و بین اعداء الله سدا لا یستطیعون له نقبا، "هنگامی که به تقیه عمل کنی چاره ای علیه تو نمی یابند، و نمی توانند با تو نیرنگ بازند و آن به مانند دژی استوار و محکم است و بین تو و دشمنان خدا سدی نفوذناپذیر ایجاد می کند.(4)
پس تقیه، چاره ای برای در امان ماندن از دشمن مقتدر و فرصتی برای قدرت یافتن خویش است تا نیروها بیهوده هدر نروند و در موقع مناسب توان ضربه زدن به دشمن را داشته باشند.
پی نوشت ها:
1.کافی، ج2، ص135، باب فی الغیبة
2.سوره فرقان، آیه 77
3.کمال الدین، ج2، باب35، ص371
4.تفسیر نورالثقلین، ج3 ذیل آیه شریفه، حدیث 232
منبع: خبرگزاری شبستان
کد خبرنگار 211007