خدا در زندگیتان، نسیم های حیات بخشی را جای داده، با آمادگی فراوان، آن فرصت ها را دریابید و از آنها استفاده کنید.
عقیق:متن زیر در خصوص استفاده از فرصت، برگرفته از کتاب ارزشمند مفاتیح حیات اثر آیت الله جوادی آملی مرور می شود:
رسوال اکرم (ص) فرمودند: «خدا در زندگیتان، نسیم های حیات بخشی را جای داده، با آمادگی فراوان، آن فرصت ها را دریابید و از آنها استفاده کنید.» (عوالی اللئالی، ج 4، ص 118، ر. ک: بحار الانوار، ج 68، ص 142)
و نیز فرمودند: «مومن باید از نیرویش به نفع خود و از دنیایش برای آخرتش و از جوانی پیش از پیری اش، و از زندگی پیش از مرگش اش بهره بگیرد.» (الکافی، ج 2، ص 70)
امیرمومنان علی (ع) فرمودند: «فرصت مانند ابر از افق زندگی می گذرد، هر گاه فرصت های خیری پیش می آید غنیمت بشمارید و از آنها بهره بگیرید. (نهج البلاغه، حکمت 21 ) و نیز فرموده است: فرصت (مناسب) زود می گذرد و دیر برمی گردد.» (غرر الحکم، ص 473) به فرموده امام باقر (ع) خواسته هایت را با پیش آمدن فرصت، به دست آر و هیچ فرصتی همچون دوران فراغت و تندرستی نیست. (تحف العقول، ص 286 ) همچنین فرمودند: «از کوتاهی کردن به هنگام فراهم بودن فرصت بپرهیز زیرا این عرصه نوسانی ار در بر دارد که برای صاحبانش زیانبار است.» (تحف العقول، ص 286)
امیر مومنان (ع) می فرمایند: «شب و روز در تو کار می کنند، پس تو در آنها کار کن و از تو می گیرند پس از آنها بگیر (غررالحکم، ص 151 ) و نیز می فرماید: کسانی که وقتشان پایان یافته مهلت می طلبند و مهلت دارندگان کوتاهی می کنند!.» (نهج البلاغه، حکمت 285)
نکته: یاقوت با وقت به دست می آید ولی وقت با یاقوت به دست نخواهد آمد و به فرموده امیر مومنان (ع) وقت اگر بیهوده بگذرد، مقت است. (شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج11، ص 233) فرصت جوانی: امیر مومنان (ع) فرمودند: «جوانی که اهل تن پروری بوده و در دوران سلامتی، سرمایه ای مهیا نکرده و در اولین فرصت های زندگی و نیرومندی درس عبرتی نگرفته و درخشنده ترین دوران عمر را به رایگان از کف داده، آیا می تواند در پیری جز شکستگی و ذلت انتظاری داشته باشد؟» (نهج البلاغه، خطبه 83) و نیز فرمودند: «کسی که خویشتن را به کارهای غیرضروری سرگرم می کند، با این عمل کارهای غیر ضروری خود را تباه کرده است.» (غرر الحکم، ص 235)
همچنین در روایاتی می فرمایند: «فرصت را در وقت خود غافل گیر کن، که چون فوت شود، دیگر دسترسی به آن نخواهی داشت.» (غررالحکم، ص 473) و هر که فرصت را از زمان (بهره گیری) اش به تاخیر اندازد، مطمئن باشد که از دستش خواهد رفت. (غررالحکم، ص 474) از دست دادن فرصت مایه اندوه است. (نهج البلاغه، حکمت 118) (پس) فرصت را به وقتش دریاب تا مایه غصه نگردد. (نهج البلاغه، نامه 31 )