بنابر آموزه های قرآنی روایی آرزو از عوامل انگیزشیِ قوی برای انسان در مسیر ادامه زندگی است.
عقیق: بنابر آموزه های قرآنی روایی آرزو از عوامل انگیزشیِ قوی برای انسان در مسیر ادامه زندگی است.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «آرزو، براى امت من رحمت است. و اگر آرزو نبود، هيچ مادرى فرزند خود را شير نمى داد و هيچ باغبانى درختى بر نمى نشاند.»
همان حضرت (ع) فرموده اند: «کسی که تمنای چیزی کند که موجب رضای خداست از دنیا بیرون نمی رود مگر به آن برسد.»
امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند: «آرزو، رفيقى همدم است.»
البته آموزه های روایی در کنار برشمردن وجود مثبت آرزو بر توجه به مرزهای آن و دوری از آرزوهای آسیب رسان و مخرب تاکید دارند.
امیرمومنان علی (ع) در این باره می فرمایند: «از آرزوى پوچ و باطل بپرهيزيد؛ زيرا چه بسا كسى كه به اميد فردا بود ولى آن را پشت سر نگذاشت و چه بسا كسى كه در آغاز شب به او غبطه مى خورند ولى در پايان آن به حال او مى گريند.»
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «بالاترين نگرانى من براى امتم، افتادن به دام هواى نفس و آرزوىِ دراز است؛ زيرا هواى نفس، از حق باز مى دارد و آرزوى دراز آخرت را از ياد مى برد.»
امام کاظم (ع) نیز فرموده اند: « هركس سه چيز را بر سه چيز چيره گرداند، گويا به ويران كردن خرد خويش كمك كرده است: كسى كه روشنايى انديشه اش را با آرزوى درازش تاريك كند و كسى كه تازه هاى حكمت (خِرد يا دانش) خويش را با زيادهگويى هايش نابود نمايدو كسى كه نور عبرتآموزى اش را با خواهش هاى نفسانى اش خاموشكند، گويا هوسِخود را در ويرانكردنخردش كمك رسانده است و كسى كه خردش را ويران كند، دين و دنياى خود را تباه ساخته است.»
همچنین، امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «آرزو عقل را مى برد، وعده پوچ مى دهد، به غفلت ترغيب مى كند و حسرت به بار مى آورد. پس، آرزو را دروغ شماريد، كه آرزو فريبنده است و آرزومند گناهكار است.»