امام صادق (ع) ـ به نقل از يك حكيم ـ فرمودند: «بهتان زدن به آدم بي گناه سنگين تر از كوه هاى استوار است.»
عقیق: قرآن کریم در آیه 112 سوره مبارکه نساء می فرماید: « وَ مَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْما ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانا وَ إِثْما مُبِينا» یعنی «و هر كه خود خطا يا گناهى كند آن گاه بى گناهى را بدان متّهم سازد هر آينه بار بهتان و گناهى آشكار را بر دوش خود كشيده است». پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «هر كس، براى آزردن مسلمانى، به او بهتان زند، خداوند روز قيامت وى را در ميان لجن زردابه دوزخيان نگه مى دارد، تا زمانى كه ميان مردم داورى كند.» امام على (ع) نیز فرموده اند: «هيچ وقاحتى چون بهتان زدن نيست.» امام سجاد (ع) می فرمایند: «هر کس به مردم عیبى را نسبت دهد که دارند، مردم به او عیبى را که ندارد نسبت دهند.» امام صادق (ع) ـ به نقل از يك حكيم ـ فرمودند: «بهتان زدن به آدم بي گناه سنگين تر از كوه هاى استوار است.» امیرمومنان علی (ع) در بیان راه پرهیز از تهمت و افترا می فرمایند: «از (رفت و آمد به) جاهاى تهمت برانگیز و مجالسى که گمان بد به آنها برده مى شود بپرهیز؛ زیرا دوست بد، همنشین خود را مى فریبد.» همچنین، آن حضرت (ع) فرموده اند: « کسى که خود را در معرض تهمت قرار دهد، نباید کسى را که به او گمان بد برد، سرزنش کند». پی نوشت ها: غررالکم میزان الحکمه بحارالانوار منبع:قدس 211008